de FopPartij
Vandaag sta ik te demonstreren op het Binnenhof voor mijn nieuwe politieke FopPartij waarvan ik de enige lijsttrekker en stemmer ben. De politieke partij strijdt voor gratis Tabak. Dit omdat ik een pakje tabak per dag nodig denk te hebben en dit door het Binnenhof schreeuwend duur is gemaakt. Met tabak gaat alles beter maar het is slecht voor mijn kleine beursje en om hierin verandering te brengen ga ik met Harmke in de Pi-Polo demonstreren op het Binnenhof.
Alleen sta ik daar met mijn demonstratiebord en t-shirt met er op 'let’s go crazy'. Niemand besteedt aandacht aan mij dus ga ik de journalisten zelf maar opzoeken. Kijk daar loopt Geert Wilders, daar zijn ze al, ik spring voor de camera en zeg luid ‘stem op mij en je krijgt gratis tabak en voor de vrouwen gratis snoep en voor baby’s gratis luiers!'
In een ommezien ben ik minister-president en Harmke mijn manager en we gaan voor meer macht in Brussel waarbij we Driesum alle vrijheid geven om te doen wat ze willen, dus een keet, een zender, een paardenmarkt, een busverbinding, een melkbussenshow, een Kennedymars, een Foppewandeling van drie kilometer over de Driesumer Bulten, aansluiting op de snelweg, geen sluitingstijd voor het cafe en gratis bier en patat, geen strenge dominees meer en trekkersnelheid tot 60 kilometer, kortom er hoeft daar niets te veranderen als het maar gelegaliseerd is.
Na vier jaar vergaderen ben ik het zat en trek me terug op een zorgboerderij met elke dag tabak en aardappelmaaltijden en ik geniet van mijn riante gouden handdruk en voor Harmke een nieuwe seat Leon Turbo Diesel met rode lak en gratis tankbeurten.
Dan schrijf ik mijn memoires over mijn glorietijd als president en ik word nog vaak om mijn mening gevraagd over van alles en nog wat en ik ben ereburgemeester van Driesum waar niets is veranderd behalve dat Harmke nu in een mooier huis woont.
Ja, zo wil ik wel oud worden; het was mooi deze fantasie even op te schrijven na de opstart met Harmke, jammer alleen dat schizofrenie deze gang van zaken tegenhoudt want ik ben al moe als ik er aan denk…
schrijven, print het uit en steek twintigste sjekkie op en ga op bed liggen wachten totdat het twaalfuur eten en slaapie-tijd is terwijl de zon schijnt en omrop fryslan liedjes uitzendt.
Geplaatst in de categorie: humor