Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HIER IS DE KUST VEILIG!

Niets heerlijker dan ’s nachts achter mijn beeldscherm te kruipen om daar mijn fantasie de vrije loop te laten. Niet afgeleid door knetterende brommertjes, luidruchtig door de straat racend, André-Hazes-muziek met de stereo op 10 – bij mooi weer vooral de balkondeur open zetten, zodat de hele buurt kan meegenieten - om niet te vergeten het legertje gillende meiden dat ’s middags uit school komt, liefst met zijn vieren of vijven naast elkaar, met als gevolg toeterende auto's.

Die avond echter werd mijn rust wreed verstoord: ik was niet de enige die de nacht voor de dag verkoos. Mijn vingers vlogen over de toetsen en ik had het reuze naar mijn zin, maar ik had nogal zout gegeten en daarom kreg ik weldra een dorst van jewelste. Er zat niets anders op dan de koelkast in te duiken om een heerlijk koel biertje te pakken! Wreed werd ik uit mijn gedachten gehaald door een muis die – net zo geschrokken als ik - met een sneltreinvaart over mijn aanrecht ‘vloog’, om vervolgens te verdwijnen achter de oven, mij ontredderd achterlatend.
Als aan de grond genageld bleef ik staan!
Oké, een muis dus, even geen tijd, behalve dan om mijn kladblok te pakken en ‘nachtdier gespot’ te noteren, het zou wel een klein verhaaltje worden, er nog niet van uitgaande dat een muis ook een staartje heeft...

In de hoop het dier naar buiten te jagen zette ik de balkondeur wagenwijd open, liep terug naar de pc en ging verder met mijn verhaal. Waarschijnlijk het stomste wat ik had kunnen doen, eenvoudig weg omdat ik de muis daardoor in de gelegenheid stelde zijn hele familie uit te nodigen, het was tenslotte koud buiten, en – zeker niet minder belangrijk – een katvrij appartement, dit in tegenstelling tot de meeste van mijn buren, fervente kattenliefhebbers, en een enkeling met nog een hond op de koop toe.
Joost mag weten wat voor signalen hij - al balancerende op de balustrade van mijn balkon – inmiddels uitzond! In gedachten zag ik hem al zwaaien met de grootste vlag die hij in zijn kleine pootjes kon houden met de eenvoudige mededeling: HIER IS DE KUST VEILIG! Voor de analfabeten in de familie stond er aan de andere kant vast en zeker een dikke duim naar boven gericht op…

Hoeveel familieleden zouden reageren op zijn heldhaftig gevlag? Tenzij er een ware vete in de familie heerste - wat ik me nu ook weer niet kon voorstellen - gezien het ongetwijfeld nijpende tekort aan comfortabele, katvrije, voedselrijke huisvesting, weliswaar bewoond door een menselijke huismus, maar die zat zo muisstil (daar kon je nog eens een voorbeeld aan nemen, behoudens dat vreemde ritmische getik met die ‘pootjes’ dan...). Hoeveel jongen zou zo’n moedermuis trouwens baren en hoe vaak?
Zo brainstormde ik nog een tijdje door, besefte dat het geen zin had om mijn verhaal af te maken en besloot op oorlogspad te gaan!

Een lange spiegel uit mijn slaapkamer plaatste ik achter de oven, zo kon ik zien waar dat diertje precies gebleven was. Aangezien ik geen keukendeur had liep ik terug en pakte het logeermatras onder mijn bed vandaan, vouwde het in een bocht, dit om de weg naar de gang te versperren, pakte vervolgens een bezem uit de hoek van de keuken - met de bedoeling de muis de keuken uit te vegen - en nam plaats tussen de oven en het matras. Ik zette de oven op 220 graden en wachtte af…

Het was in middels half twee geworden. Ziezo, kom maar op ellendeling!
Uit de koelkast haalde ik mijn laatste blikje bier. Voorzichtig boog ik mij over de oven om een goed zicht te krijgen in de spiegel. Ik zag dat de oven een betonnen plaat aan de onderkant had. De ruimte tussen die betonnen plaat en de oven had deze muis verkozen tot slaapplaats. En ja wel, na een minuutje of tien, kwam mijn ‘nieuwbakken vijand' oververhit te voorschijn! Na enige aarzeling sprong hij van de betonnen rand en liep de keuken door. Iets te enthousiast sprong ik met de bezem in de aanslag! Roetsjjjjj, de muis was al weer thuis! Dit ritueel herhaalde zich nog twee maal, maar – zoals te verwachten -de muis was me steeds te snel af.
Ook al was het in middels half drie geworden - de oven was inmiddels uitgezet - ik zou niet rusten totdat ik haar de keuken had uitgewerkt! Vastberaden boog ik mij weer over de oven, nam nog een slokje van mijn bier, keek eens naar het blikje in mijn hand en dacht, dit moet wel een vreselijke geur zijn voor een muis, waarna ik mijn laatste bier op de grond goot en mijn vermoeide rug even rechtte. Nu moest ik toch echt naar het toilet. Nog éénmaal boog ik voorover om de muis te zien, maar zij was nergens te bekennen. Weer rechtte ik mijn rug. De muis echter zat boven op de oven, keek mij met haar kleine kraaloogjes nieuwsgierig aan met een blik van: zoek je iets, kan ik je soms helpen?

“Nee!”, brulde ik, nam een grote stap over het matras en ging nijdig naar de wc. Bij terugkomst, half vier dus, hoorde ik het muisje druk trippelend op de keukenvloer. Ze bleef op het vers aangelegde biervloertje, draaide een rondje, niet meer zo stevig op haar pootjes staand en ging weer terug naar haar schuilplek.

Mijn oog viel op een bolletje knoflook, ik greep een mesje uit de lade, sneed een paar teentjes open en deponeerde het goedje erbij. “Dat zal je leren!”, snauwde ik de muis toe, “kijk nu maar eens of dat biertje je nog zo goed smaakt, ha”.
Ik begon het behoorlijk koud te krijgen. Nog één keer verscheen zij, keek lodderig in de spiegel en kroop terug naar haar veilige plekje.
Die komt niet meer naar buiten dacht ik, het is half vijf geweest. Wacht maar af kleine muis, morgen krijg ik je te pakken! Er is hier maar één muis met een adem die stinkt naar bier en knoflook...

Schrijver: Els van Gaalen, 6 juli 2009


Geplaatst in de categorie: humor

3.6 met 7 stemmen 288



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Elvira Taelman
Datum:
6 juli 2009
Email:
etaelmanzeelandnet.nl
Ik heb weer erg genoten van je verhaal 'Hier is de kust veilig'. Erg vlot geschreven en heel humoristisch. Vol verwachting kijk ik uit naar je volgende belevenissen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)