Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Estheticus

(voor Hans Hartsuiker, mijn ex-uitgever)

Je zei: Je bent ongrijpbaar als een aal, maar desalniettemin worden vele sidderalen gevangen, zo van: je merkt het nauwelijks, maar anderen dragen spiegels, die grotere waarheden verkondigen.
Ik zie je nog komen, vermagerd als een door de woestijn getrokken, existentialistische vluchteling, dorstend naar het sussen van je literaire geweten, bescheiden als een brave dorpskruidenier met een indianendorp vol fruitmanden op zijn hoofd. Als een ingetogen, apollinische hereboer kwam je de oogst aanschouwen, gedreven door vrije orkaankracht. Geen rotzooi voor de kraaien van een gehandicapte zool, tenminste dat nam ik aan.
Ik zag de barre wegen van het aangewaaide leed als kaal en eindeloos achter je geharnaste rug, zo recht als een stalen bunkerdeur, de Slauerhoffiaanse leptosoom in een grillig maanlandschap. Achter je brede watervalogen las ik de angst voor hagelplagen, jonassen en mitrailleurs. Jij moet je als kwetsbare, gekwetste ziel goed weten te verstoppen op deze rampzalige aardbol wil je niet verstoft raken of meegesleurd worden door de brutale branding van een ordinaire massageest.
Wees dreigende slavernijen altijd vele stappen voor.
Je speelde al lang geleden schaak-mat tegen de gewetenloze verkrachters van de zuivere schoonheid, de winnende strategieën krijg je van souffleur Napoleon, maar wel vanaf Sint-Helena. Trakl en Rimbaud zitten daar ook ergens.
Jouw leven is een voortdurende meestertrance met af en toe een oase van zelfgemaakte veiligheid, meer zoals inktvissen, altijd een wolk van verdoezeling achterlatend om aan werkelijk niemand de bergzee van je mooiste dromen te verraden. Ik zal je maar verklappen dat niemand dat doet, maar dat de een nu eenmaal mooiere dromen heeft dan de ander, dat je dromen niet kunt bezitten, enkel beleven op het moment van de droom, er verder niets mee doen, weer loslaten als gekleurde luchtballonnen zonder afzender. Je weet toch wel dat het leven een langgerekte droom is en dat anderen weer van ons dromen zoals wij van hen. Dat jij van gestolde dromen houdt, sierlijk in het papier geborduurd, dat verraadt overduidelijk je afstamming: wezenlijke eruditie bezield uit wat men godenwereld, geestenwereld of bovenwereld noemt.
Probeer ooit het Walhalla uit te geven of de lyrische gedachtenstroom van vrolijke ijsberen, die gelukkig nooit (zonder misantropisch te doen) een banale, gestresste westerling hebben gezien. Of drop Obelix op een planeet zonder everzwijnen en noteer zijn vagevuurkreten. Luister dieper en met meer aandacht naar de zwoegende, knerpende ronddraaihoeven van spokende slaaptreinen in Poolse steden. Ook een theeketel boven het heilige vuur spreekt in poëtische fluittonen. Of de elkaar overlappende dromen van markante olifanten, met Bambi-oren, vervloeiende elfenbanken. En de bloemige onderwatergeheimen van kiepeltjesduikende eenden, de wuivende sonnettenbundels van parmantig zeewier.
Hoor de mysterieuze wind onder een orkaan van definitieve ondergang. God is genadig. Jij niet. Ik stuurde je een eerste druk van 'Saturnus' (van Slauerhoff) en jij geeft gewoon geen enkele reactie. Et voila, dat is pas verfoeibaar aalgedrag, maar blijf maar lekker voorgoed ongrijpbaar, want 'Hommages' staat nu grotendeels op Nederlands.nl en al die valse beloften van groot formaat, dikke kaft en met omslag kunnen de prullenbak in.
'Zelfs je handschrift lijkt identiek op dat van Rimbaud!', zei je, báh!, ik deed het puur voor Rimbaud en niet voor een daarna nep-uitgever. Het contract heb ik ritueel verbrand en één harde les van tien jaar zinloos hopen heb ik wel geleerd: geef nooit je werk uit handen!

Schrijver: Joanan Rutgers, 23 juli 2009


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 2 stemmen 158



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)