Verkeerde vel
Ik kan me er niets bij voorstellen heb werkelijk geen idee wat het is om te leven en te zitten in het verkeerde vel, in de verkeerde outfit de verkeerde jas, of hoe je dat ook noemen wilt. Natuurlijk heb ik wel eens een vervelende dag, een vervelend gevoel, een vervelende periode of wat voor vervelende toestand dan ook, maar vervelend op een manier die iemand meemaakt, als die niet in zijn goede vel zit, nee daar kan ik me niets bij voorstellen, of moet ik zeggen, kon?
Want sinds een poos heb ik contact met Sofie, en Sofie was vroeger nog niet eens zo lang geleden Harry en Harry, tja dat is een man, Harry was een zachtmoedige (misschien te zacht) lieve man, te zacht voor deze wereld, te zachtmoedig want tegenwoordig is iedereen hard, als een bikkel, als een rots voor mijn part in de branding, wat ik al zei: Harry was een zachtmoedig persoon, zo iemand waar je geen ruzie mee maken kan, maar dat ook niet wilt, zo iemand waarvan je denkt: daar zouden er meer van rond moeten lopen, omdat iedereen tegenwoordig valt op spierballen, en harde sterke figuren, waarmee ik weer niet wil aangeven dat Harry niet sterk zou zijn, want dat was hij dan wel.
Afijn, Harry was getrouwd, al een hele poos met Henny en ze waren gelukkig samen, hadden nooit ruzie (dat lijkt me lekker want dat heb ik best wel eens), aan de andere kant was Henny net zo’n figuur als Harry, dus de deksel was eender aan de pot, ze waren gelijk, beiden dus. Ze hielden van dezelfde dingen, van dezelfde vakanties en van dezelfde muziek, zelfs dezelfde boeken lazen ze, dus ze waren apart en toch had Harry dat gevoel, het bijzondere gevoel wat hij al vanaf klein kind meedroeg, als het ware in een rugzakje, maar dat rugzakje werd zwaarder, tot Henny erachter kwam dat Harry zich soms niet inhouden kon en zich tooide in vrouwenkleding, zich opmaakte en alles deed om er als vrouw uit te zien.
Henny begreep het wel, maar vond dat Harry een keus moest maken, of vrouw zijn of voor man kiezen, alleen zo kon de relatie blijven voortbestaan, en aldus geschiedde, want Harry wilde zijn maatje niet kwijt, waren al zolang bij elkaar.
En dan wordt Henny ziek, ze krijgt kanker en dat is in dit geval dodelijk, er volgen nog wel de trajecten van chemokuren, medicatie en alles wat er verder bij komt kijken, maar alle goede hulp ten spijt, is het voor Henny te laat en ze overlijdt aan de gevolgen van…op haar sterfbed laat ze Harry beloven dat hij in welke hoedanigheid dan ook ‘gelukkig zal gaan worden’ maar in hoeverre hij dit voor elkaar krijgt in zijn eentje, in hoeverre dit hem lukken zal, is lastig te zeggen.
Inmiddels zijn we twee jaar verder en Harry heeft een metamorfose ondergaan, mannenkleren draagt ze niet meer, ze is aan de hormonen, met alle vrouwelijke gevolgen vandien. Ze moet een operatie ondergaan om het mannelijke deel te laten verwijderen, en er een vrouwelijke uitstraling van te laten maken. Een zeer pijnlijke operatie, waar ze in het geheel niet tegenop ziet. In de achterliggende twee jaar heeft ze natuurlijk ook te maken met het gemis van Henny, een gemis dat nog dagelijks voelbaar is, maar stapje voor stapje wordt Harry Sofie en Henny een mooie zachte herinnering en al kan ik me er niks bij voorstellen en had ik in het begin mijn bedenkingen, toen ik haar pas geleden vanwege de warmte zonder de bekende pruik zag, had ik toch moeite Harry te vinden in Sofie, want de metamorfose zit dus duidelijk niet alleen in de buiten maar ook in de binnenkant.
casema.nlGeplaatst in de categorie: vrouwen
Vrouw
484
Geef je reactie op deze inzending: