Het vuurloopritueel
Ik heb bij één gelegenheid meerdere keren over ik schat een twintig meter lange hete kolenbaan gelopen. De vuurrode kolen lagen ons aan te staren als gemene duivelsogen, want het werd al donker. Dit was in Vierhouten, tijdens een groots opgezet sjamanistisch festival. We werden begeleid door dezelfde man die de zweethut leidde, ik weet opeens zijn naam weer, dat was Arend van kasteel De Schans uit België. En ene Leo was er, bij wie mijn jongste broer geweldige ervaringen had gehad.
Je kunt niet onvoorbereid over die brandende kolen gaan lopen, dan zouden je voeten een zoveelste graad verbranding oplopen.
Allereerst werden we via een yoga-achtige dans klaargestoomd, dat duurde volgens mij wel een heel uur. De lichaamsenergie moest geactiveerd worden, eventuele blokkades opgeheven. Er werd ook met ademen gewerkt, door snel te inhaleren krijg je meer energie. Je komt energetisch gezien meer in je hogere chakra's te zitten, om niet te zeggen, je gaat flippen, je schiet uit je lichaam, een opgewekte uittreding dus, een collectieve uittreding met collectieve uitwerkingen. Enkele trommelaars hitsten de zaak nog meer op en wij stimuleerden elkaar uitermate gedreven.
Het was niet zo dat ik helemaal niets voelde, maar het was goed te doen en de magie er omheen maakte het tot een ongekend evenement. Ik ben er misschien wel tien keer over gelopen. Ik was zo high van de voorbereidingen en de trommelklanken en de joelende mensen, dat ik gewoon meeliep in de stroom.
Ik ben blij dat Emile Ratelband er niet bij was, want dan was ik toch hard weggerend, nee, dit had niets van kitsch of overdrijving, effectbejag of machogedrag of sjamanisme verlagen tot oppervlakkige handel.
Later in de kantine werd er door iedereen flink gedronken, zeker door mij. Arend was ook zeer dorstig, een beer van een kerel, dus die kon wel wat biertonnen legen. De sjamanistische schrijver Peter den Haring liep er rond, met een zeer behaarde borst. 'Daar loopt mijn krachtdier!', zei een mij bekende vrouw.
Dan was er nog die beroemde verhalenverteller, ik kan even niet op zijn naam komen, een zeer markant persoon met een buitengewone stem, hij had een boek geschreven dat 'Spiegologie' heet, misschien weet een van jullie het nu.
Het 'krachtdier' Peter kwam even met mijn tafelgenote communiceren, dat ging met veel humor gepaard, want we lagen constant in een deuk, alsof we wiet gerookt hadden. Ik kreeg een visitekaartje van Peter Pan mee, hij werd nogal onzeker van ons, we lachten om het minste geringste. Mijn gesprekspartner zag eruit als een felgekleurde siervogel, maar ik vond haar bijzonder wijs en gevat, een lief mens met een groot, gouden hart. Ze kwam uit Amsterdam, meer weet ik niet, zelfs haar naam niet.
De Heilige Geest is er soms zomaar bij als twee of meerderen samen zijn, soms zelfs rakelings in onbekende voorbijgangers en toch voel je die aparte klik en blik, dat noem ik: het klikken van engelen rondom ons. Evenals er energie-pikkende mensen bestaan, bestaan er ook energie-gevende mensen. Energie-gevende mensen zijn vaak door het leven wijs geworden mensen, die veel liefde in zich dragen, sociaal zijn ingesteld en dus van harte hun energie weggeven aan minderbedeelden qua energiehuishouding, zij putten hun energie niet enkel uit zichzelf, maar vooral uit een open verbinding met de Schepper, de Energiebronnen van de Scheppingskracht, daarom raken zij ook nooit leeg, want God vult hen continu aan. Zij zijn ook de Bron geworden, het Od, het Astrale Licht, het Geestelijke Goud, de Christusenergie. Zij zuiveren door liefdevolle aandacht, zoals mijn sjamaanse vrienden uit Zeist (lees 'Sjamanistische handelingen'). Zij voelen een nauwsluitende verbondenheid met alles en allen, leven in eenheid, in Eenheid.
Ga als hen dwars door de muren van velerlei illusies naar het bevrijdende OHM.
Laat Indiase leermeesters toe in je kruinchakra, wijzen uit de kosmos en hulpgeesten uit hogere hiërarchieën.
Leer van je persoonlijke krachtdieren, zoek ze via trancereizen en weet je erdoor beschermd, niet Peter natuurlijk, maar echte krachtdieren die zich graag laten zien, als jij maar de moeite neemt om ze op te zoeken.
Als je spiritueel wilt groeien, dan moet je allereerst je luiheid overboord gooien, inzien hoe de maatschappij je ware wezen onderdrukt via afleiding en bezetting. Hoe de massageest je een rad voor de ogen draait.
Ontketen jezelf van deze nepcultuur, begin de lange reis naar binnen, want alleen diep in jezelf zul je ooit het Licht vinden dat Verlichting heet. We dronken nog wat door op die lange zomeravond, ik voelde mijn voeten tintelen, ze zagen zwart van de vuurloop, maar ik voelde me supertrots, dat ik dit had durven doen, en er kwam veel, zeer veel energie vanuit mijn voeten omhoog stralen in mijn totale lichaam, niet zo heftig als een kundalini-ervaring, maar op zich heel grotesk met een lange nasleep.
Vuur is al eeuwen een heilig natuurelement, vuur verwarmt, vuur geeft energie, vuur verbrandt negatieve energie, vuur schenkt licht in de duisternis. Ook bij de vuurloop heb je een vuurmaker nodig, net als bij de zweethut, het vuurmakersvak bestaat nog steeds, ik heb ze gezien en ik heb er een groot respect voor.
Verder koester ik een vurig verlangen dat ik één van mijn lezers kan overhalen om eens ergens een vuurloop te doen, ik verzeker je dat het een verrijking van je leven betekent, een initiatie van de beste soort, als ik ongelijk heb, dan mag je me daar op aanspreken.
Niet zelf met hete kolen gaan knoeien, er is echt een bekwaam leiderschap vereist. Het kan ook met Nordic walkingsticks...
Geplaatst in de categorie: lichaam
vuurloopritueel
333
Geef je reactie op deze inzending: