Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De lucide dromers.

De drang om onze behoeften te bevredigen is groter dan onze overlevingsdrang. De reden is eenvoudig, er is geen overlevingsdrang, we blijven in leven door onze behoeften te bevredigen. We eten niet om te overleven maar om onze honger te stillen. We springen niet in de ravijn omdat we bang zijn voor pijn en het onbekende; mijn hond springt om dezelfde reden niet, hij kent helemaal geen sterven of dood.

De een rookt zich dood, een ander drinkt zich dood, weer een ander verongelukt door zucht naar spanning, bekend zijn mensen die zich dood eten; ze zijn allen verslaafd aan het bevredigen van behoeftes. Hun verstand zegt dat ze ongezond leven maar ze kunnen hun gevoelens niet weerstaan, de natuur is sterker dan de leer.

*

Ik arriveer in een groen vallei tussen bergen met witte ijstoppen, beneden in het dal aan de rivier ligt de stad Eida met witte huizen die Romeins aandoen, zoiets als Pompei aan de voet van Vesuvius.

Al gauw ontdek ik onder decimeters stof in huizen en in de straten oude menselijke skeletten, ik tel er honderden, maar het zullen verborgen onder het zand en verspreid in het dal veel meer zijn.

In de kleine stadsbibliotheek, scan ik de handgeschreven boeken met de vertaalcomputer en uit moeilijk leesbare teksten vormt zich geleidelijk een beeld van de ramp die zich eeuwen geleden in deze stad heeft voltrokken en mijn verbazing wordt alsmaar groter.

Hoewel ik het fenomeen van lucide dromen goed kende en zelf heb ondervonden en als prettig ervaren en gebruikt om verre reizen te maken in de geest, is het niet te geloven dat een verslaving aan de dromen deze catastrofe heeft aangericht.

*

Reeds in de oertijd had de mens het vermogen om lucide dromen op te wekken. De Sjamanen van sommige natuurvolkeren maken er nog steeds gebruik van om ‘s nachts in droomtoestand de weg te verkennen voor de volgende dag.

De dromer weet dat hij droomt en hij kan de inhoud sturen. Dit wordt als prettig ervaren. De lucide droom is wat de werking van de zintuigen betreft niet of nauwelijks van de werkelijkheid te onderscheiden, aanrakingen van mensen voelen echt aan, de zintuigen laten zich foppen.

Deze geestelijke toestand kreeg in de vorm van verslaving greep op de bevolking, omdat ze de techniek van opwekken van de droomwereld leerden van de hogepriester, hij schonk het volk, zoals hij zei, het goddelijke licht.

Wat ze wensen gebeurd en is niet van levensecht te onderscheiden. Zoveel seks als de dromer wenst met de mooiste vrouwen die hij zich kan herinneren. Het eten en drinken van meest verrukkelijke maaltijden en dranken die hij ooit gegeten en gedronken heeft, de droomtoestand voerde ze in het aardse paradijs.

Verslaafd aan de verleidingen van de droom, werd er nauwelijks echte voedsel gegeten. Ondervoed en afgemat bezweken velen reeds in de eerste winter door iets lichts als een griepje. Er werden veel minder kinderen geboren omdat seks tussen de mensen nauwelijks plaats vond. Mannen en vrouwen fantaseerden alsmaar aantrekkelijker partners en exclusievere maaltijden en godendranken, aan die twee zaken werd voornamelijk de dag besteed.

*

Het werd uit de geschriften duidelijk dat de hogepriester de kwade genius was, het is door hem aangemoedigd om het volk onder controle te houden om zich te verrijken, de almachtige te spelen, zich te buiten gaan aan zijn uitspattingen, gelijk een Romeinse keizer verleidde hij de vrouwen en de dochters van het volk en gaf ze er dromen voor terug.

Zijn lesboek met de technieken om het goddelijke licht te ontvangen ligt nog op het altaar. Ik vind het geraamte voor het altaar van een man die voldoet aan de beschrijving van de hogepriester, zijn schedel is ingeslagen, iemand had zijn intentie doorzien, maar helaas veel te laat.

In het stadsziekenhuis heeft professor Eidanius met een aantal medewerkers geprobeerd een ontwenningskliniek op te zetten. In zijn agenda wordt de behandeling van een verslaafde man van middelbare leeftijd beschreven, die ondervoed was en geen echte voedsel wilde eten, toen hij onder drang gevoed werd braakte hij alles uit, hij lustte geen hondenvoer schreeuwde hij, de man raakte tenslotte in coma en stierf.

Bewerken van het land in de vallei viel stil, de productie van voedsel stagneerde. De verslaafden droomden de honger weg, de lege magen gaven signalen van een voldaan gevoel.

*

De professor schrijft dat hij en zijn medewerkers als laatste wegtrokken uit een stad met lege straten, er viel niets te redden, de stad was gedoemd; de laatste daad die we verricht hebben is de hogepriester vermoorden; nooit had ik kunnen bedenken dat een samenleving op deze wijze kan uitsterven, aldus de medicus.

Van dromen verwacht je geen problemen, maar futuristen zien dingen over het hoofd en de reactie is achteraf altijd: “wie had dat kunnen denken, daar heb ik geen seconde aan gedacht”, en zo verrast de toekomst ons altijd weer.

Met zwaar gemoed trok ik, de rivier volgend, de vallei uit in de richting van het land achter de witte gletsjers.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 26 juli 2010


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.0 met 4 stemmen 219



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
5 augustus 2010
Email:
hmessielive.nl
Je moet het stukje voor stukje lezen, anders zie je door de bomen het bos niet meer. De werking van de menselijke geest is tot onnoemelijk veel in staat, kan nieuwe werelden schapen, zonder dat men de dwang hiertoe voelt of aanwijsbare oorzaken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)