Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

woorden snijdend in mijn hart

Ik werd vernederd waar iedereen bij was het werd in Nederlands verteld en vervolgens in het Portugees vertaald.
Die woorden sneden in mijn hart net als glas, het gelach van iedereen om me heen, oh wat voelde ik me klein en onbegrepen.

Ik schreeuwde: jij weet heel goed hoe het zit en wat de waarheid is waarom doe je dit?

Het gelach werd luider en luider, ik pakte me spullen en ben weggegaan, ik pakte de auto met de sleutels er nog in even als de sleutel van het appartement, met piepende banden reed ik weg.
Het gelach achter volgde me, even als die ogen die je mij liet zien toen ik je vertelde wat voor een grote eikel jij bent.
Blind van woede en verdriet reed ik het dorpje in, jij achtervolgde met de voet maar toen je bij mij aankwam was ik nog steeds sprakeloos van het verdriet.
Je ging gewoon door waar je gebleven was, ik verliet je toch niet voor niks?

Ik draaide door, en vertelde de eerste beste die ik tegen kwam dat hij jou mee moest nemen omdat ik me zelf niet meer onder controle had, je bleef me achtervolgen en je bleef door gaan met het snijden in mijn hart, je raakte het verkeerde plekje en ik barstte uit, ik sloeg je en schreeuwde dat je weg moest gaan, mij met rust moest laten ik zou niet voor de gevolgen in staan.

In een vreemd land een buitengebied, een meisje vol woede en verdriet achtervolgd door een jongen die woorden eruit gooit zonder zijn verstand niet wetend wat hij met dat meisje doet, huilend vol woede en een hart tot bloedens toe.

Hij wilde de sleutel van zijn appartement, ik keek hem vol afschuw aan en vertelde hem dan hij kon gaan slapen bij zijn vrienden, ik had niemand, ik dacht dat ik mensen om me heen had maar uiteindelijk had ik niemand alleen een hoop gelach.

Ander halve dag later, een lieve blik en een sorry…. Ga niet weg, maak er een leuke vakantie van, ik zal niet meer drinken..hij zegt ik ga een stukje lopen.. draait zich om en loopt weg. Een uur later, komen die mond, woorden en het mes weer tevoorschijn en gaat hij verder met snijden waar hij vrijdag gebleven was, ik werd gek….
Lopen? Nee tankend in de kroeg zo hard dat hij in een uur tijd diezelfde vijand is van vrijdag, die vijand met die mond, woorden en het mes.

Ik pak mijn spullen en kijk hem aan… en zeg: jij betaalt mijn ticket terug naar huis, na vier dagen kan ik dit niet meer aan, dit zijn de gevolgen van jouw gedrag en die ga je zelf onder ogen komen….

Schrijver: Debbie Bos, 30 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: drank

2.8 met 6 stemmen 448



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Raymond Postma
Datum:
31 augustus 2010
Email:
r-a-y-m-o-n-dhotmail.nl
hoe deze meid over haar gevoel praat dat grijpt me aan, het vliegt me naar de keel en laat me de eerste tijd niet los
mensen waardeer haar werk en stem op haar met een 10, want deze kanjer verdient het.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)