Help me, ik ben zo alleen.

Ik ben zo alleen. Het is zo koud, zo donker om me heen. Is er dan niemand die om me geeft? ! Help! Help me alsjeblieft! Laat me nu niet in de steek. Ik voel me zo alleen, zo verdrietig… Als ik nu zou sterven, dan zal ik blij zijn… Niemand zal mij missen, niemand zal om mij huilen, niemand… Kon ik maar doodgaan… Ik huilde en jammerde de hele dag, er leek geen eind aan te komen. Ten slotte viel ik in een diepe slaap, doodmoe en zo verdrietig als je maar kan zijn. Ik had geen hoop meer, had geen leuke herinneringen, familie die me in de steek liet, … Gewoon helemaal alleen. Ik sliep zoals ik nog nooit had gedaan, maar wakker werd ik niet. Ik was dood… Dood gegaan van verdriet. Mijn gezicht nog een beetje nat, maar lijk bleek. Ik lag daar op de koude grond. Dagen gingen voorbij, maanden, ik weet niet hoelang ik daar lag. Mijn lichaam uitgedroogd, geen teken van leven, zelfs mijn ogen waren verdwenen. Niks meer over van vel, mijn hersens uit gevreten. Alleen wat er nog over was, was men skelet. Na eeuwen daar liggen, bleef er helemaal niks meer over. Mijn lichaam was misschien vergaan, maar men geest niet. Ik bleef daar dolend rond hangen. Wachtend op iemand die me zou bevrijden. Bevrijden van die vreselijk onverdraagbare pijn, verdriet en woede. Ik kon niet weggaan van daar, omdat ik geen enkel licht zag. Zal er ooit iemand komen die me zou verlossen van de pijn? Al ben ik dood, toch voel ik me nog levend. Ik voel geen liefde, geen vreugde, blijdschap of iets anders leuks. Ik kan door muren heen, ik kan vliegen, ik kan mensen schik aan jagen ,maar dat allemaal is niet genoeg om die pijn te verstoppen. Ik wou weg zijn van de wereld, zodat ik geen pijn meer hoef te voelen, maar toch dwaal ik hier rond. Mijn hart heeft het begeven, zo gebroken als het maar kan. Ik ben nu nog niet van mijn pijn af. Hoe kan het dan? Hoe kom ik er ooit van af? Waarom was het leven zo zwaar, gaf er niemand om me, niemand die van me hield, waarom? Ben ik dan zo slecht? Ik ben gewoon vervloekt! Niemand die mij lief heeft… Alleen ben ik en ik zal dat ook altijd blijven… ik zou nooit meer dood kunnen gaan, mijn geest zal niet kunnen bevrijd worden,vervloekt zal ik altijd zijn. Liefde dat is waar ik van droom, maar ik zou nooit kunnen weten wat dat is of hoe het voelt. Ik ben zo alleen… Het zal voor altijd zijn.

alleen dood verdriet dood verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 193