Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

OLIFANT EN MUIS 39 Alvleesklierkanker

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard. Midden in één van de sessie is hij van streek omdat hij moet toegeven dat hij moeite heeft met lichamelijk contact.

‘Zie je nu ontroert hij me,’ zei Muis, ‘nu zou ik hem willen troosten, omdat hij zich kwetsbaar opstelt. Ik ben totaal niet zo als Olifant. Ik wil niet zeggen dat ik heel erg fysiek ben, maar ik heb nooit moeite gehad met aanraken. Met mijn vroegere partner was dat in ieder geval niet zo. Maar sinds ik Olifant heb leren kennen is dat allemaal opgedroogd. Misschien heeft het ook iets te maken met de overgang hoor, maar als ik aandacht krijg dan voel ik hoe mijn lichaam verandert. En aandacht is wat Olifant me nooit geeft. Als ik zwak ben en kwetsbaar dan heb ik behoefte aan sterke arm, aan iemand die me troost. Het lijkt wel of hij er bang van is als ik me van die kant laat zien.
Dat zit hem in een heleboel kleine dingen. Olifant heeft hoogtevrees. Als ik dat merk vraag ik altijd: “wil je terug, dan moet je het zeggen,” maar als ik bang ben om een stad in te rijden dan vindt hij dat ik maar even moet doorzetten. Ik heb alvleesklierkanker gehad. Twee en een half jaar geleden had ik een whipple operatie gehad, als je weet wat dat is’
‘Ja,’ zei het Paard, ‘mijn vader heeft er zo’n honderdvijftig gedaan’
‘Af en toe ben ik nog doodsbang, dat de kanker terugkomt. Over het algemeen ben ik redelijk nuchter, maar soms ben ik in paniek. Het lijkt wel of Olifant dat soort dingen niet wil horen. Van de zomer waren we in Wetzlar. Toen had ik weer zo’n angstaanval. Mijn maag speelde op en ik wilde niets verkeerds eten. Dat betekende dat we langs een heleboel restaurants moesten omdat heel veel restaurants een zwaar soort eten hebben, dat mijn maag niet meer verdraagt. Olifant vindt dat alleen maar lastig. Waar ik op zo’n moment behoefte aan heb is een arm om me heen, aan iemand die begrijpt dat ik het moeilijk heb. Dat mis ik bij hem’
Muis was nu in tranen. De laatste woorden had ze snikkend uitgesproken. Olifant zat met grote ogen naar haar te kijken.
‘Muis is niet makkelijk,’ zei hij toen het snikken opgehouden was,'ze is zeer kritisch op restaurants: de stoeltjes zijn niet goed of er zitten te weinig mensen of de zaak ligt niet leuk. Dat had ze al lang voor ze ziek werd. Daar kwam nu natuurlijk nog bij dat ze uit moest kijken met haar ziekte. In Wetzlar liepen we elke dag voor het avond eten een uur rond om een restaurant te zoeken. Op een gegeven moment werd ik dat zat’
‘Dat is niet waar Olifant, je begon de eerste dag al moeilijk te doen’
Olifant negeerde de opmerking.
‘Ik stelde steeds een restaurant voor aan Muis. en dat werd dan weer afgewezen en heus niet alleen vanwege het menu. Daar werd ik moedeloos van. Zoek jij het maar uit, zei ik op een gegeven moment. Ik loop wel mee. Maar dat vond ze helemaal verkeerd want dan waren we volgens haar niet meer samen op vakantie. Ik wou heus wel rekening houden met haar ziekte, maar voor mij had wat er gebeurde maar zijdelings met haar ziekte te maken. Ik vind het heel moeilijk om de machtsstrijd - die we hebben, al zegt Muis van niet - en haar ziekte uit elkaar te houden. Soms is het voor mij net of ze haar ziekte in de strijd werpt’
‘Kijk dat bedoel ik nou,’ snikte Muis, ‘ik ben helemaal niet zo’

Het was even stil. Muis snotterde nog wat na.
‘Wat doet dit jou, Olifant,’ vroeg het Paard.
‘Ik vind het moeilijk. Daarnet hadden we het over intimiteit. Daar ben ik niet handig in. Daar moeten we aan werken. Nu hebben we het over iets heel anders. Ik vind dat er zoveel...dat er zoveel moet’
‘Dat is zo bij vrouwen,’ zei het Paard, ‘zo is de aard van het beestje’
Ze lachte.
‘Misschien moeten jullie proberen kleine stapjes te nemen,’ zei ze, ‘Als Olifant zich nou eens probeert af te vragen hoe Muis zich voelt als ze aan het schreeuwen is tegen hem en als Muis op de momenten dat er iets tussen hen speelt probeert haar lichamelijke klachten niet te overdrijven, dan raken jullie misschien weer op de goede weg. Het zo ook een goed idee zijn als Olifant probeert Muis een kus te geven, elke keer als hij de deur uitgaat en wanneer Muis het hem dan niet kwalijk neemt als hij er niet onmiddellijk wat bij voelt.En dan wil ik nog wel zeggen: ik heb het heel erg geapprecieerd dat Muis haar kritiek geuit heeft. Dat is goed. Het maakt heel veel los’

Schrijver: melvijn, 15 januari 2011


Geplaatst in de categorie: partner

4.5 met 2 stemmen 804



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)