DE BROEK VAN TANTE
Een vakantieverhaal...
Achteraf wéét je precies wanneer je er instonk. Het begint vaak onschuldig....onder een bakkie of zo. "Zeg, ik ga morgenochtend even naar het dorp, Ik moet een kadootje kopen. Zin om mee te gaan?" Tante zit aan tafel achter de koffiepot. Ik vind het best, ik ga wel mee. "Máár" zeg ik, "ik ga géén uren over de markt lopen hoor". Nee, natúúrlijk niet. Ze hoeft alléén maar een kadootje. Oja, en een korte broek. Maar dat kan bij dat kraampje tegenover die winkel. Kijk, en dáár hadden de alarmbellen moeten gaan rinkelen. Want een korte broek voor Tante betekent een buitenmodel. En een buitenmodel betekent dat ze in de kraampjes niet hangen maar ergens in een wazig depôt wél en desnoods wordt er iemand op de fiets gestuurd om er één te halen. En komt na een stief half uurtje terug met een broek in de verkeerde kleur....
Om kwart over 9 staat Tante voor de deur met de auto. We rijden naar Porec. "Goh", zegt ze ineens "we kunnen bij de Lidl wel water halen," mijn vage protesten wegwuivend. Dáár gaat mijn rustige middag strand. Het eerste wat we doen is een goede parkeerplaats zoeken, een beetje dicht bij de winkel. We moeten langs de boulevard maar Tante ziet de winkel niet. Ik vraag of ze het niet meer weet. Het blijkt dat Tante het zich heeft laten uitleggen door Olga,een Russische. Ah, daar zit 'm nou net de kneep. Het steenkool-Duits van Tante versus het steenkool- Duits van Olga laat véél ruimte tot vergissingen. We zullen het vragen aan een winkelierster. "Ach ja,zij "weiss" waar dat is." Immer gerade aus tot aan het meer...en dan linksaf bij de rotonde en dan bij restaurant Istra het hoekje om en dáár is het" Dankuwel, vielen dank en danke sjeun.... we lopen verder, Tante volgt al waggelend en ik volg de straat tot aan de boulevard. Daar wil ik dus links afslaan maar " nee" zegt Tante "ze heeft gezegd díe kant op " en zwaait vervaarlijk met haar stok naar rechts. "Jullie luisteren ook nóóit hé?" sis ik nijdig tussen mijn tanden,haar hele gezin er direct bij betrekkend, "ze zei línksaf, langs de toren en langs de boulevard..."De meneer die boottochtjes verkoopt vraagt zich af wat er aan de hand is. Tante legt het uit en nee... hij weet die winkel niet.Tot ik ineens roep " Bij restaurant Istra " "Ahhh".... dat verandert de zaak.... ja dat is dààr op die hoek.... Linksaf dus. Ik loop verder, en Tante achter mij aan, druk verklarend hoe het komt enz....jaja.. in no time hebben we de winkel gevonden.
We moeten nog "even"naar het stalletje op de hoek. En korte broek moet Tante hebben, oja én een rok. Inmiddels protesteren mijn voeten heftig. Maar er worden wat kledingstukken uit het rek getrokken.Er komt een mooie katoenen drie-kwartbroek voorbij en gezien mijn laatste valpartij en de rode vlekken in die broek, besluit ik deze als vervanging te kopen."Wie viel?"vraag ik aan de verkoopster." Zweihoenderdachtzig"Ik sta de kuna's nog om te rekenen als Tante de broek uit mijn handen trekt en op de tafel gooit."Viel tsoe viel" zegt ze gedecideerd terwijl ze op staat. De verkoopster struikeld bijna in haar haast om bij ons te komen. "Ik maak mooie prijs voor jullie" zegt ze terwijl ze schichtig omkijkt naar de eigenaar. Oke, we horen het wel. De eigenaar is inmiddels met een mooie rok aan komen lopen en helpt Tante erin.Ondertussen hebben zijn handen élk stukje blote huid aangeraakt waar hij maar bij kon. Bij Tante is dat véél... Ik grinnik in mezelf als ik hem die truuk bij iedereen zie herhalen... Tante past de rok goed en inmiddels heeft ze een indrukwekkende stapel op tafel liggen en ja hoor, één van de verkopers is wel 3 keer op het brommertje weggesjeesd om ergens uit de duistere diepten van zijn handel een nóg grotere maat te toveren. Ondertussen schroomt Tante niet om vanaf de haar aangeboden plastic stoel diverse klanten ongevraagd van advies te voorzien. " das is sjééééun...." roept ze of " ah das is viel tsoe kláin... du moest abfallen.." Als haar nog een truitje wordt aangeboden om te passen trekt ze ook ongegeneerd haar blouse uit en daar staat ze... ongeveer midden op de markt, in die enórme bh met F cup.
Als een groep Japanners langsloopt hoor ik het klikken van vele
camera's............
De broek kost me uiteindelijk maar 120 kuna, goddank alléén nog even naar de Lidl..
gmail.comGeplaatst in de categorie: humor
Tante
273
Geef je reactie op deze inzending: