Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Lieve opa

Opa Gijs woonde aan de overkant van de straat en kon zich alleen nog aardig redden. Zijn dochter Diana, moeder van de zesjarige Dirk, ging elke morgen even langs om in het huis van haar vader te stofzuigen en de meubelen af te stoffen en dronk ze gezellig een bakkie koffie met hem. Ook deed ze de was voor hem, maar de boodschappen deed opa Gijs graag zelf. Dat vond hij gezellig en kon hij vaak een praatje maken met een buurtgenoot. Twee jaar geleden was zijn lieve vrouw Jolanda overleden, veertig jaar waren ze toen getrouwd, wat miste hij haar verschrikkelijk. Haar foto stond op het dressoir en heel vaak moest hij daar naar kijken. Dan voelde hij zich weer verdrietig.

Opa Gijs hield ervan netjes gekleed in een kostuum en een hoed op te gaan wandelen en dat deed hij als het weer het toeliet elke dag na het koffie drinken. Dan zag je hem parmantig lopen met een wandelstok en groette hij de bekenden door zijn hoed even af te nemen en de persoon een goedemorgen te wensen. Zijn kleinzoon Dirk was vaak bij hem en luisterde naar de verhalen uit een sprookjesboek. Opa kon die verhalen zo mooi vertellen, dat Dirk ademloos luisterde. Dirk zat in de eerste klas van de lagere school en kon al een beetje lezen.

Opa liet hem dan ook wel eens uit het sprookjesboek voorlezen en dan luisterde hij met een glimlach naar hem, want sommige woorden kon Dirk niet goed uitspreken. Opa verbeterde het dan en liet zijn kleinzoon het nazeggen en zo kunnen kinderen de taal goed leren, dacht hij. In de grote vakantie ging Dirk vaak naar opa toe, want hij hield erg veel van zijn opa, maar hij had er ook een bedoeling mee. De kleine jongen had namelijk een keer gezien, dat in de kast van een wandmeubel een sigarenkistje stond, waarop een koptelefoon lag. Daarom was hij uiterst nieuwsgierig wat er in dat sigarenkistje zat.

Toen hij weer bij opa aan de tafel zat en hij een glas limonade kreeg wachtte hij op het moment, dat opa van zijn stoel opstond om een sigaar te pakken. Hij liep dan naar de wandmeubel, opende een deurtje en pakte een sigaar uit een doos naast het kistje, waarop de koptelefoon lag. Dirk was toen zo nieuwsgierig en zei:
''Opa, is dat een koptelefoon op die doos?''
Opa had hem door, want hij had al lang gemerkt, dat zijn kleinzoon graag wilde weten, wat er in dat sigarenkistje zat.

Toen gebeurde het, opa pakte het sigarenkistje met de koptelefoon en liep naar de tafel toe en zette het neer. Het hartje van Dirk begon sneller te kloppen, nu zou hij het te weet komen. Hij kon zijn ogen niet van het kistje afhouden. Opa zag hoe nieuwsgierig dat jong was en tilde het deksel van het sigarenkistje op en daar kwamen allerlei draden en onderdelen tevoorschijn.
''Wat is dat opa?''
''Zal ik je vertellen m'n jong. Je weet nog wel, dat ik je over de oorlog heb verteld hé.''

Dirk knikte van ja.
''Ik heb je verteld, dat de Duitsers ons land hadden bezet en dat je Duitse soldaten op straat zag lopen. Wij waren onze vrijheid kwijt en de Nederlanders mochten niet meer naar de Engelse zenders luisteren.''
''Waarom niet, opa?''
''Dat zit zo Dirk, de Engelse radio bracht de waarheid over het verloop van de oorlog, maar de Duitsers beweerden, dat ze overal wonnen, maar dat was niet zo. Daarom wilden de Duitsers niet meer hebben, dat wij naar de Engelse radio konden luisteren en namen ze strenge maatregelen.

Iedereen, die een radiotoestel in zijn bezit had, moest die inleveren. Had je dat niet gedaan en toch bleef luisteren naar de Engelse radio-uitzendingen van de BBC in Londen, dan riskeerden je een lange zware straf. Toen opa nog jong was had hij geen radiotoestel, maar wel radiodistributie. Dat was een kastje met alleen een luidspreker erin. Aan de muur was een knop en daar kon je vier zenders mee schakelen, namelijk de twee Nederlandse zenders en twee Duitse zenders. Je weet, dat opa van marsmuziek houdt, dus luisterde hij elke zondagmiddag naar marsmuziek op een Duitse zender, want muziek konden de moffen wel maken.

Om toch naar de Engelse nieuwsberichten van radio Oranje te kunnen luisteren heb ik een kristalontvanger gebouwd in dat sigarenkistje. Kijk maar, hier zie een spoel, een condensator en een apparaatje waar een kristal inzit.''
Dirk zat bijna met z'n hoofd in dat kistje, zo nieuwsgierig was hij.
''Kijk Dirk, hier zie een knopje, dat een pennetje van metaal over het kristalletje laat glijden. Hoe het kan weet ik niet, maar als dat metalen pennetje een heel gevoelig plekje op het kristal vindt, dan kan ik met deze condensator een zender vinden.

Je hebt natuurlijk wel een lange koperdraad nodig als antenne en een draad aangesloten op de waterleiding. Overdag kon ik alleen de Nederlandse zenders ontvangen, maar als het donker was ook buitenlandse zenders. Opa kon dus elke avond het nieuws uit Engeland horen en bleef hij op de hoogte hoe de oorlog verliep. Vond je het interessant, Dirk?''
''Ja opa'', en hij dacht gaf opa het maar aan mij.
Opeens riep Opa:
''Kom eens hier Dirk, ga eens rustig zitten.''
Hij liep weer naar de kast en pakte het kistje en gaf het aan zijn kleinzoon en zei:
''Hier m'n jong, je mag het hebben, neem maar mee naar huis en wees er zuinig op. Vraag aan papa een lang stuk koperdraad. Morgen kom ik even langs en gaan we samen proberen muziek in je koptelefoon te vinden. Laat het in godsnaam niet vallen.''
Wat was dat jong blij en hij gaf opa spontaan een zoen en toen opa naar de foto van zijn vrouw op het dressoir keek, kreeg hij zowaar een traan in zijn oog. Hij voelde de liefde voor zijn vrouw in dat jong, dat hem kuste.

Schrijver: kees niesse, 10 mei 2011


Geplaatst in de categorie: kinderen

0.0 met 1 stemmen 295



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)