Neuslunchen
Het dagelijkse fileleed heeft ontegenzeggelijk zijn voordelen. Zo kan je af en toe lekker je gedachten laten gaan over zaken die je bezighouden en zolang je maar stil staat in die file is er niets mis mee. Wél op tijd wakker worden om te remmen.Ook kan je bedenken waar andere mensen zich mee bezig houden of over praten, soms is het een raadsel wat zich allemaal afspeelt in die auto. De auto vóór me bevat een vrouw met twee kindjes, haar geïrriteerde handgebaren richting achterbank doen mij vermoeden dat er een ruzie gesust moet worden, heel herkenbaar. Rechts een mevrouw (of meneer) met een boerka. Mijn verbazing van mijn gezicht vegend probeer ik me voor te stellen hoe het is om zó te moeten autorijden, angstige gedachte dat je in je zoom van je boerka blijft hangen op het moment dat je moet remmen. Links naast me een "hoedje", een eigen woord voor een oudere man (vanaf 65) die dan vroeger in een Daf met het pientere pookje reed en een hoedje droeg. Als je dáár achter zat dan zag je steevast dat hoedje wiebelen en meestentijds pratend tegen een ander hoedje, vrouwelijk en óók 65+. Dit hoedje reisde echter alleen én geconcentreerd maar dan ineens zie ik het...DE NEUSLUNCH.
Ik ga er eens voor zitten en zie hoe het hoedje omzichtig zijn wijsvinger in zijn neus steekt. Na een diepgravend onderzoek komt de vinger er er weer uit met iets onbestemds onder de nagel en het resultaat wordt met aandacht bestudeerd. Langzaam rollen duim en wijsvinger over elkaar, zijn ogen strak gericht op het resultaat. Ik doe alvast mijn raam dicht, rillend bij de gedachte dat mijn angstige vermoedens níet bewaarheid zullen worden en er een gerichte aanval komt op mijn in strategisch opzicht perfect opgestelde vehikel. Edoch,daar het preparaat geen plaats kreeg aan het stuur, noch is gelanceerd naar buiten,verdwijnt het langzaam in die meneer met het hoedje. Waarna het het hoedje zich opmaakt voor de tweede ronde. Ik griezel en vraag me af waarom die kerels altijd met die vingers in een neusgat zitten en net op het moment dat ik weer voor me wil kijken in afwachting van het groene licht komt er rechts naast me een jonge mevrouw staan....mijn aandacht word getrokken door de opwaartse beweging van haar hand. Zie ik dat goed?! Emancipatie in optima forma......
gmail.comGeplaatst in de categorie: humor
autorijden
141
Geef je reactie op deze inzending:
Graag gelezen.