Roddelen

De vrouwen stonden met zijn drie te praten in de hal toen hij thuiskwam. Ietwat gehaast en met rode kleur begroetten ze hem.
Het was voor hem als vrijgezel altijd weer leuk om thuis te komen als er mensen in de hal stonden en je gingen verwelkomen.
Toch hoorde hij, voor hij begroet werd, de dames tegen elkaar zeggen: “Heb je die achterlijke zonnebril gezien die ze op heeft!?”

In de lift dacht hij over de opmerking van de zonnebril na, maar hij kon zich niet voorstellen over wie ze het gehad hadden.
Hij vergat het voorval en thuisgekomen begon hij aan het eten.
Het was altijd weer een verrassing wat hij vandaag op tafel zou toveren. Van te voren wist hij nooit wat hij zou gaan maken.
Soms kwam er een overheerlijk menu te voorschijn en speet het hem dat hij dat niet kon delen. Deze dag werd er door hem vroeger dan gebruikelijk gekookt en tot zijn tevredenheid was het eten goed op smaak.
De gedachte dat hij eigenlijk niet alleen zou willen eten deed hem besluiten zijn naaste buurvrouw uit te nodigen. Misschien was ze nog niet aan het eten begonnen, het was tenslotte erg vroeg.

Hij voegde de daad bij het woord en belde bij haar aan. Het was een aardig mens en je kon je een slechtere buur bedenken.
Wonder boven wonder wilde ze komen eten, maar alleen omdat ze eigenlijk nog niet wist wat ze zou gaan brouwen in de keuken zei ze.

"We eten buiten" vertelde hij haar enthousiast, "het is heerlijk weer". Binnen een kwartier stond ze bij hem op de stoep en toen hij haar zonnebril bekeek die ze ophad, schoot hij in een onbedaarlijke lachbui.
Ze voelde zich er tamelijk ongemakkelijk bij en hij verontschuldigde zich.
“Ik zal het je uitleggen”, zei hij.
“Ik kwam vanmiddag thuis en toen hoorde ik een paar dames roddelen, gewoonlijk gaat het mijn ene oor in en het andere oor uit. Maar dit keer hadden ze het over een zonnebril die iemand zou dragen. Ik vroeg me serieus af over wie dit roddeltje ging. Ik vergat het weer en zonder nadenken begon ik eten te maken en ik vond het erg jammer dat ik mijn kookwerk alleen zou moeten verorberen. Zodoende dacht ik dat u vast nog niet begonnen was met het eten en heb ik u uitgenodigd. Maar nu ik de bril zie, besef ik ineens over wie het gegaan moest zijn met die zonnebril.
Ik vind het overigens een erg leuke bril en u ziet er schattig uit met die bril. Dus neemt u mij niet kwalijk dat ik naar een roddel geluisterd heb.”

De buurvrouw keek hem toch wel enigszins verbaasd aan en zei dat ze hoopte dat het eten ondanks de bril zou smaken.
De sfeer was niet zo gemoedelijk als hij gehoopt had. Maar hij was tenminste niet alleen aan het eten. De buurvrouw vetrok weer gauw, want ze had nog een afspraak voor die avond.
Hij bedankte haar en zei dat hij het waardeerde een tafelgenoot te hebben gehad.

Een paar dagen later was hij weer vroeger dan gewoonlijk thuis en toen hij de lift in stapte stond daar een andere buurvrouw die hij wel eens eerder gezien had.
Haar zonnebril was wel een heel apart geval en het kostte hem moeite niet te gaan lachen.

zonnebril buurvrouw buurvrouw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 1.303