DE WONDERBRIL (tweede deel)
Oudejaarsavond werd heel gezellig gevierd in het Essendal. Warme wijn en verrukkelijk baksel uit eigen oven zorgden ervoor dat niemand liever ergens anders zat dan in zijn eigen huiskamer. Bewegelijke tongen lieten heel wat horen over plannen voor het komende jaar.
Maar kort na Nieuwjaar gebeurde er iets heel vervelends. Uit de lucht vielen ijsbollen neer, wel zo groot als voetballen!
Bons, bons, bons! Sommige daken kregen grote gaten. Een vrouw, die buiten liep, viel op de grond. Wat deden haar schouders zeer! Gelukkig kreeg ze gauw hulp van haar echtgenoot. De slimme man wist tussen de vallende ijsbollen door te lopen. Vliegensvlug sleepte hij zijn gewonde wederhelft weer naar binnen.
Een paar kinderen maakte samen een sneeuwpop. Plof! Meteen viel die witte meneer in elkaar onder zo'n ijsbol. Als verschrikte ratten stoven de kinderen naar huis toe, net op tijd. Geen van hen werd getroffen.
De volgende dag hielpen de mensen elkaar om de schade van hun daken te herstellen. Opnieuw wachtte een pijnlijke verrassing. Vanaf de bergtop stroomde opeens een beek vol kokend water naar beneden! Binnen enkele ogenblikken liep al dat water door de straten van het dorp. Heel wat mensen moesten gauw hun verbrande voeten gaan verzorgen. Wie op de daken aan het werk waren, lieten zich gauw door de gaten naar beneden zakken. Ze mochten eens door die gloeiende druppels getroffen worden!
Achter de ramen klonken allerlei kreten:
"Wat zal er gebeuren?! Zal ons dorp straks onder water staan!? Moeten we allemaal verdrinken in dat verschrikkelijke water?"
Maar een blijde gebeurtenis vertoonde zich. Na een half uur was al dat hete water weer verdwenen. De straten lagen gewoon onder gesmolten sneeuw. Wat slaakte iedereen een zucht van verlichting! Gelukkig was dat gruwelijke gevaar alleen een kortstondige dreiging geweest.
Die avond keken de mensen toch weer bedenkelijk naar de bekende bergtop. Wat zag deze er vreemd uit! Zijn sneeuwkap en rotsen gingen helemaal schuil onder felle, knipperende lichtvlekken. Net een wirwar van ogen, die steeds dicht en weer open gingen! Allemaal krioelend geel, rood en oranje.
In elk huis heersten bange gedachten:
"Zal vannacht de hele berg branden en wijzelf ook? Krijgen we aardbevingen? Misschien vergaat de wereld nu..."
Mistrafo ontwaakte. Zijn winterslaap werd onderbroken, omdat ook in zijn grot van die vreemde lichtjes waren verschenen.
"Wat is er toch gaande?" vroeg de berggeest zich af, terwijl hij naar buiten zweefde. "O, mijn berg ziet er zo raar uit! En hoe is het met de mensen daar beneden? Wel, iedereen zit binnen. Maar door hun ramen lees ik angstige voorgevoelens. Maar zelf voel ik ook narigheid aan. Mijn bril heeft dat verschijnsel veroorzaakt!"
Mistrafo ging op een grote steen zitten. Hij peinsde heel diep, dubde steeds moeizamer, een hele tijd... Hoe zou hij strijden tegen het komende onheil? Het hoofd van de geest kreeg tenslotte te veel denkbeelden. Uitgeput van het piekeren ging Mistrafo liggen. Zijn gedachten verlieten hem, vlogen naar boven, de donkere hemel tegemoet.
Mistrafo's berg was weer gewoon, zoals vroeger. Maar Mistrafo's overdenkingen van die welbewuste nacht hadden zich boven het Essendal verenigd, tot één wondermooie ster.
Haar stralen gaven elke winternacht zo'n vredige, bleekblauwe glans aan de sneeuw. Alle mensen van het Essendal genoten daar telkens weer van.
In de zomermaanden stond die nieuwe ster onzichtbaar in het zonlicht. Maar ze werkte even goed. Ze gaf alle zwoegende boeren de verkoelende, lichte schemer, die hen zo welkom was.
Mistrafo zelf zweefde voortaan over de hele aardbol.
Misschien was hij eens in het Andesgebergte, en keek daar eens door zijn bril. Dan waren de besneeuwde ketens zonder mist of sneeuwstorm. Daarom konden de bergreizigers rustig met hun ezels en lama's over het dikke sneeuwdek lopen.
Allicht was hij een tijdje later in Australië. In zo'n snikhete, benauwde rotskloof bracht hij koelte. Heel wat dieren, waarschijnlijk ook enige mensen, toefden lange tijd in die zegenrijke schaduw.
live.nlGeplaatst in de categorie: natuur
ONTGOOCHELING
156
Geef je reactie op deze inzending: