Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Slechte manieren

''Man, eet nou eens beschaafd, dat gesmak van jou is niet om aan te horen.''
Hij keek Mien met zijn trouwe hondenogen aan, dat onnozele manneke.
''Ja, kijk maar niet zo onschuldig, je weet best wat ik bedoel. Ik heb je veel nette manieren geleerd Wouter, maar je vervalt steeds weer in je oude gewoonten.''
''Neem me niet kwalijk darling, maar je weet best wat voor opvoeding ik heb gehad. Thuis zijn mijn broertjes en zusjes door onze ouders niet netjes opgevoed. Toen we pas met elkaar gingen heb je een keer bij ons gegeten, mijn ouders kregen ruzie om een kwartje. Een bord met eten ging rakelings langs je heen, want die ouwe was weer eens dronken.

De ruzie liep zo hoog op, dat alle kinderen de benen namen, maar jij was dapper en hield mijn vader tegen toen hij moeder wilde slaan. Je drukte hem tegen de grond en hij begon te vloeken en te tieren, maar hij durfde niks tegen jou te doen, bang dat hij was voor jouw grote gestalte.''
''Ja, dat weet ik nog ouwe, maar toch had ik geen hekel aan hem. Toen ons kindje dood geboren was heeft hij mij met tranen in zijn ogen getroost.''
''Dat is waar, hij was niet de slechtste, maar de drank waar hij aan verslaafd was, deed bij hem de das om.''

Mien weer:
''Om op je tafelmanieren terug te komen ouwe, het was bij jullie wel een zooitje hé? Je vader zat niet meer aan tafel, maar lag in de kamer op de bank te eten met alleen een lepel en zijn vingers en maar veel bier erbij drinken. Hij at als een wilde en maakte er smerige geluiden bij, zoals keiharde scheten laten. Hij moest er zelf om lachen en de kinderen ook. Vooraf handen wassen was er bij jullie niet bij, met vieze handen zaten jullie aan tafel te schransen. Ik weet nog goed, dat jij me weer een keer overhaalde bij je ouders te komen eten, want zin had ik er eigenlijk niet in. Je moeder schepte een portie andijvie en aardappelen met een bal gehakt op mijn bord en toen ik de eerste hap nam had ik gelijk een lange zwarte haar in mijn mond. Ik moest gelijk kokhalzen.''

''Ja, dat weet ik nog, maar die haar was van je zelf, darling, want jouw haar was toen zwart en mijn moeder had blond haar, dus je overdrijft weer behoorlijk.''
''Dat lieg je hufter, jouw moeder had wel zwart haar en sinds wanneer zit mijnheer met zijn pet op aan tafel, dat hoort niet. Gisteren zaten we gebakken scharretjes te eten, maar hoe jij eet is gewoon smerig. Ik kreeg bijna een paar graten in mijn gezicht, je hoort met mes en vork te eten, maar hoe vaak lik je met je wijsvinger het bord schoon en dan je vinger aan het tafelkleed afveegt. Het ging wel een tijdje goed toen je de bijbel ging lezen, want je veranderde toen met de dag. Elke maaltijd begon je met een gebed en je zette je pet af en daarna weer op. Ik heb het wel eens aangehoord, maar het was gewoon belachelijke taal wat je uitkraamde. Wie vraagt nou aan God of Hij het bier wat goedkoper kan maken.''

''Onze gelovige buurman zei, dat je aan God alles kan vragen en dat van het bier was het eerste dat ik me opkwam, darling.''
''Als je echt goed wil bidden Wouter, dan moet je God vragen of Hij meer voor de armen in Afrika wilt doen, want die hongerlijders hebben niks te eten, voor die moet je bidden, maar niet voor de prijs van het bier, halvegare. Ik ga je nu vertellen hoe je je voortaan aan tafel moet gedragen:. Links van het bord ligt de grote vork en rechts het grote mes. Naast het mes ligt de grote soeplepel, want we eten altijd een kopje soep vooraf.

Het bestek moet je dus zo neerleggen en niet het mes achter je oor, zoals jij dat vaak doet. Ik heb nog een gouden regel, we gaan gelijk beginnen en niet, dat jij je bord al half leeg hebt en ik nog moet beginnen en probeer nou eens niet zo smerig te smakken. Zo bederf je iemands maaltijd en ik wil ook niet meer hebben, dat je na het eten aan tafel gaat zitten te pruimen en het spuwen in de kwispedoor. Je gaat maar in je eigen rookstoel zitten, maar aan tafel wordt niet meer gepruimd. Heb je dat goed begrepen, Wouter?''
''Ja, darling.''
En zo geschiedde.

Schrijver: kees niesse, 22 april 2012


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 1 stemmen 498



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
27 april 2012
Email:
hmesielive.nl
Ruzie en verdraagzaamheid strijden hier met elkaar, gaan daarbij ook hand in hand. De bekende sisser brengt het tot een goed einde en wijst er steeds op hoe kleinzielig de onverdraagzaamheid en onenigheid van de mensen meestal zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)