Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Twee ezelverhalen van foppe

FOPPE EN DE EZEL VAN GOD

Foppe dwaalde over de hof van Holland en waande zich veilig en gelukkig. Helaas werd dat geluk verstoord door zijn gestoorde waarneming van de werkelijkheid zodat hij overal apen en beren op de weg zag omdat hij bij de politie werkte en overal wat achterzocht zodat hij dacht dat hij niet meer veilig was.

God stelde hem gerust door hem een koppeltje ezels te geven om te voeren en zich weer rustig en veilig te voelen. Een ezel was zijn lieveling en dat was Tommy. Helaas beet hij wel een keer in Foppe zijn vinger om te laten weten wie hij was maar foppe balkte terug en de ezel werd al wat voorzichtiger.

Nu hij eenmaal weer gewoon was moest hij verhuizen naar de pi meisjes waarvoor hij ook al bang was omdat ze te mooi waren. Zenuwachtig hield hij zijn praatje en stak maar weer een pafke op totdat ook dat weer over ging en hij weer rustig en zeker van zichzelf was.

Eindelijk was hij weer in het paradijs van Friesland zonder angst en voelde zich weer gelukkig tussen de mensen en met zichzelf. Foppe was zelf een grote ezel geweest door het verkeerde te denken en was nu een brave gehoorzame werkezel met een eigen stalletje in het weiland maar af en toe dacht hij nog verkeerd en bedierf de regen zijn goede humeur. Zo vind iedereen een plekje op deze wereld en Jezus werd tenslotte ook maar geboren in een stal in een herberg.



MODERNE VARIANT VAN TAFELTJE DEKJE EZELTJE STREKJE

Er was eens een jongeman zonder vader. Op een dag ging hij het huis uit bij zijn lieve zorgzame moeder weg. Door zijn goede verstand leerde hij al gauw studeren en de drankkaart te bestuderen. Op een dag riep echter de plicht en hij moest werken voor de kost en ook had hij een vrouw. Maar het lot besliste anders. Als kind had hij altijd de sprookjes elpee op staan met kruimeltje die de weg kwijt was maar brood kruimels had gestrooid. Had hij dit nu maar gedaan! Helaas hij raakte totaal de weg kwijt! Hij bevond zich in zuidlaren waar niemand uit terug kwam!

Toen ontfermden zich een leger van hulpverleners en zijn trouwe moeder over hem. Het werd een heel ander leven dan hij zich had voorgesteld. Hij was voortdurend moe en wilde graag schrijver worden. Hij dacht aan het leven van de ezel. Tafeltje dekje ezeltje strekje en knuppel uit de zak en dacht dat het dan zo maar moest.

Op goede dagen deed hij iets en verder rustte hij. Hij kreeg zijn eten want hij kon dat immers niet zelf verdienen en als hij heel lang boos bleef dan mopperde hij wat. Dat was alles wat een ezel immers kan en zich niet weer aan de steen stoten.

Soms beklaagde hij zijn lot maar eigenlijk beviel dit lot hem ook wel. Hij kreeg zijn eten ,hoefde niet te werken en vrouwen pasten op hem. Zoals het sprookje had beloofd maar wel op een andere manier dan hij zelf had willen bereiken. Maar zo zijn sprookjes nu eenmaal en hij leefde nog tamelijk lang en redelijk gelukkig.

Einde! Foppetje de storyteller

Schrijver: foppe oostenbrug, 7 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: dieren

4.7 met 3 stemmen 123



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
10 oktober 2012
Email:
joke190411hotmail.com
Leuk weer wat van je te lezen foppe!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)