wintersprookje van de verveelde koning

Er was eens een koning in een rijk land in het noorden van europa. Hoog zat hij op zijn troon en bekeek het koninkrijk en zijn banksaldo. Hij was tevreden maar niet gelukkig want alle dagen waren eender. Het was stil in zijn hoofd en hij kon allang niet meer lachen. Toen kwam foppe langs en liet hem zijn verhalen lezen en schilderijen zien. Ha zei de koning dat kan ik ook ik neem ze van je af. En zo gebeurde het dat foppe alles kwijt raakte. De koning verveelde zich al gauw weer en foppe zei tegen de koning je moet eerst alles kwijtraken voor je weer gelukkig wordt koning.

De koning dacht daar over na en ging op reis naar het zuiden en ging aan de slag als arme kunstenaar en kwam al snel in aanraking met wijn en van schrijven en schilderen kwam niet veel. Men vergat hem op een dag en toen hij naar huis wilde was er geen lakei meer en niemand herkende hem als de koning van het noorden. Toen was hij dus alles kwijt en was nog ongelukkiger.

Weer ontmoete hij foppe. Foppe zei nu moet je alles weer terugkrijgen koning of blijf je liever een arme kunstenaar. De koning die alles verloren was keek hem venijnig aan en dronk de fles wijn en ging slapen. Foppe ging stilletjes weg en zijn wraak was hem slecht bekomen en hij haalde de koning op en begeleide hem naar het noorden waar hij een rusthuis kreeg en foppe een kamertje met uitzicht op het paleis dat hij naschilderde en er een verhaal over schreef en rustig verder leefde en soms nog dacht aan de geschiedenis van de koning die hij had gelukkig willen maken maar dat was niet gelukt. Mensen uit het noorden zijn nu eenmaal niet erg gelukkig dit in tegenstelling met zuiderlingen die altijd in een goed humeur zijn door de zon.

Biografie van deze schrijver

sprookje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 124