Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zoals Jezus

Zoals Jezus van hot naar her werd gesleept en niemand echt over hem durfde te oordelen, zeker die terecht argwanende Pilatus niet, die waste zijn bevende handen in onschuld en hij schudde schuldbewust zijn verkrampte tronie, terwijl hij en-passant naar zijn sexy vrouw knip-oogde, wat ze opving als een aanstaande, vurige liefdesnacht na deze zware, onwelkome dag. Ze vond die Jezus trouwens best een lekker ding en ze had het die aanstaande nacht liever met hem gedaan, omdat Pilatus beet en krabde tijdens de ejaculatie.

In de opgefokte meute op het volksplein was er geroezemoes en haat vanwege al die aandacht voor een armoedige, opruiende gek met grootheidswaanzin, dacht men, oordeelde men, vergiftigde men. Een door de wijn rood gekleurde dikkop kneep een jongedame in haar stevige, uitdagende billen, wat door de drukte niet opviel. Ze vond het best lekker en even later voelde ze steeds even iets hards tegen haar bilspleet. Van opwinding durfde ze zich niet om te draaien om de brutale vlegel de les te lezen. Bovendien begon het spectakel rondom die mesjokke Jezus met zijn nepverhalen en zijn schijngenezingen. Lydia Rood trok de rok van Heleen van Rooyen omlaag en Jessica Durlacher ging vreemd met de literaire randfiguur J.R., die zichzelf daarmee oplaadde om zijn idool Jezus op een juist moment te bevrijden, omdat hij zichzelf sterk identificeerde met Bruce Willis en Sylvester Stalone.

De valse tongen vloekten als ratelslangen en vanwege de geldwinst stemden ze op de criminele voortgang. Ze juichten toen Jezus de doodstraf kreeg. Hun neuzen gloeiden van de wijn. Hun adrenaline steeg tot ongeremde wellust. Als dat de Zoon van God zou zijn, dan is God maar een slappe aanfluiting. Al hun frustraties balden zich samen in de ondergang van deze lullige Jezus, die maar hamerde op de naastenliefde, terwijl zij juist het tegendeel verheerlijkten. Boosaardig. Nietig. Tot niet meer in staat. De opgewonden jongedame kneep de dronken dikzak zomaar in zijn kruis. De patser Barabbas deed alsof hij een bokswedstrijd had gewonnen en het publiek juichte voor deze werkelijke misdadiger, inclusief Arnon Grunberg, die zojuist een lijntje had gesnoven. Maarten Biesheuvel was er ook en hij snikte aan één stuk door, knielend op een bed violen van Jan Siebelink, die hem over zijn getergde bol aaide. Als we van Jezus af zijn, kunnen wij zegevieren, dachten de sensatie-zoekers. Dan krijgen wij ruim baan en kunnen we lekker aanklooien. Zonder dat we op onze fouten worden gewezen, want het foute systeem grijpt de macht. Trek hem aan zijn vuile baard, slinger hem naar Mars!

'Kruisig hem!', schreeuwden ze massaal en als holle, opgeblazen marionetten in de handen van het anti-goddelijke. Kom op, niets aan de hand, timmer hem op een kruis! Laat hem bloeden voor al zijn oeverloze gezwam over liefde! Flikker op met die nep-profeet, snél, weg met hem! Hij is niets, dump hem in het niets! Maak hem monddood. Kras hem weg. Dóe het! De dronken vetzak deed het op dat moment schaamteloos met de bloedmooie jongedame, die haar rok had opgetrokken. In de rumoerige drukte had niemand dat door. Behalve Maarten 't Hart, die het voyeuristisch goedkeurde. Hij wilde wel even de stand-in zijn, maar dat vergat hij direct toen hij achter zich de strak geklede Kristien Hemmerechts ontwaarde. Een geschokte Tommy Wieringa peinsde over een bevrijdingsplan. Jezus kreeg visioenen van zijn minnares Maria Magdalena, die zich in allerlei posen openstelde voor zijn gereedschap, maar deze truc werkte niet meer bij hem, de werkelijkheid was te pijnlijk om met deze astrale minnerij pijnverlichting te bewerkstelligen. Eros was reeds ter ziele. Maarten Biesheuvel begreep dat wel. Herman Brusselmans natuurlijk niet, die aasde op een aftandse sloerie met X-benen. Rosita Steenbeek verwachtte dat haar ex-minnaar Fellini ieder moment op het toneel zou verschijnen om deze kwaadaardige schijnvertoning te verfilmen.

Jezus keek vanaf zijn kruis naar de stoffige omstanders en hij zag tussen al die sensatie-gangers een milde man, die sprekend op hem leek. Een dubbelganger. Die diep en schokkend weende. Het was de verwarde Biesje. Hij zag ook vele vrouwen en kinderen, die op hem leken en eveneens hun intense verdriet lieten zien. Jezus huilde tranen van bloed en door alle pijn heen wist hij zich te vermannen en interpreteerde hij zijn wijd gespreide armen als liefdevolle ontfermende armen voor alle armen, die door gemene mensen worden uitgesloten als moderne paria's en melaatsen. Hij zweeg. Maar zijn zwijgen had veel meer zeggingskracht dan alle mooie woorden op aarde.

Schrijver: Joanan Rutgers, 31 mei 2013


Geplaatst in de categorie: misdaad

5.0 met 2 stemmen 182



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Wilma de Bruïne
Datum:
27 juni 2013
Jouw verhaal doet me denken aan de schilder Jeroen Bosch. Goed geschreven, sfeervol , beeldend en ook satirisch. Mooi!
Naam:
Petra Hermans
Datum:
4 juni 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Nou dat, Jezus Christus al lang niet meer leeft,
vormt hij geen directe bedreiging meer. Anders had
de huidige gevestigde orde deze 'oproerkraaier'
nog minstens tienmaal ter dood gemarteld. Het is
makkelijk, om van een afstand te idealiseren.
Naam:
Hendrik
Datum:
31 mei 2013
Email:
klaassens38zonnet.nl
Subliem! Glashard laat je zien hoe verrot en pervers de wereld was en nog steeds is. Als Jezus nu geboren zou worden, zouden de mensen hem opnieuw bespotten en kapot maken, maar dan wsch. vooral door geestelijk geweld.

Het slot vind ik echt indrukwekkend. Magnifiek, Joanan, diep ontzag!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)