Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De telefoon ging op de plee

Wouter wordt nog steeds vaak gebeld door maatjes waarmee hij in de bajes heeft gezeten. Daarom neemt hij zijn mobieltje altijd mee naar de poepdoos. In hun krot op het platteland stond de plee nog buiten naast het huis. Toen hij heerlijk zat te bouten ging de telefoon. Hij schrok zich kapot en dacht wie belt er nou zo vroeg in de ochtend. Dit keer geen maatje uit de gevangenis, maar de minister-president.

Met hem had Wouter een fijne verstandhouding. Dat kwam door de barones van het dorp, die om de haverklap bezoek kreeg van hoge heren uit Den Haag. Wouter was dan uitgenodigd om als butler te werken, omdat hij de glazen tot aan de rand vol schonk. Zijn vrouw Mien was natuurlijk ook van de partij, zij kon de kippenpootjes en bitterballen voortreffelijk knapperig klaar maken. Als dank kregen ze van de president een leuk bedrag om hun drankvoorraad aan te vullen. De oudjes waren arm met alleen hun AOW.

De president:
"Hallo beste Wouter, niet schrikken hoor dat ik zo vroeg bel, maar ik heb een verzoek". Wouter: "Dag minister-president, wat een eer dat u mij belt. Toevallig zit ik op de plee te bouten. Wij hebben de wc nog steeds buiten, scheelt ons water met doorspoelen en dat komt goed uit in deze crisistijd. Alleen in de winter als het hard vriest, valt het niet mee. Vaak heb ik bijna een bevroren kont gehad, omdat ik zo mager ben. Mien heeft daar geen last van, een en al vet op haar dikke kont".

"Sorry Wouter, kunt u niet wat beschaafder praten, weet je wel wie ik ben". "Oké baas, ik zal er voortaan op letten". "Ik bel je mijn beste, omdat we binnenkort weer een feestje hebben. Onze lieve barones wordt 65 en ze heeft mij uitgenodigd om het te vieren. Natuurlijk komen er nog meer belangrijke figuren, die graag een borrel lusten en we weten, dat jij de glazen tot aan de rand vol schenkt. Graag zien we, dat Mien ook meekomt. Vorige keer waren de kippenpootjes door haar weer heerlijk knapperig gebakken. Ik heb nog een vraag, is die ene dienstmeid nog in dienst, die vorige keer een minister tot aan het toilet volgde en hem betastte. De man is nog steeds zwaar overspannen".

"Weet ik president, ze mag niet meer bedienen. Ze moet in de keuken blijven, dus ze krijgt geen kans meer iets te grijpen. Bij mij heeft ze het ook geflikt, maar ik vind het niet erg, begrijpt u?". "Jou kennende snap ik dat wel. Nog eens wat, een ambtenaar had jouw doopceel gelicht en zag, dat jij vroeger een zakkenroller bent geweest. Klopt dat?".

"Inderdaad president, ik kwam uit een arm gezin en ons vader zat vaak vast in de bajes, dus moesten we van moeder gaan zakkenrollen. Ze gaf ons les daarin. Het leverde veel poen op en we kregen bijna elke dag heerlijke broodjes met roomboter en de beste hamsoorten. Onder het eten zongen we altijd dievenliedjes". "Mooie jongen ben jij zeg. Laatst sprak ik de barones, ze miste twee flessen jenever. Weet jij daar van?". "Weet ik president, maar ik heb ze niet achterover gedrukt, misschien één van de bezoekers".

"Ik neem aan, dat jij op jouw leeftijd niet meer gaat zakkenrollen, dat vind ik zo laf. Meestal zijn het slachtoffers met een krappe beurs". "Volkomen juist, mijnheer de president". "Binnenkort stuur ik je een bericht wanneer het feest is bij de barones. Ik hoop op je medewerking, zakkenroller".
Wouter hoorde hem vreselijk hardop lachen. "Komt voor zijn roodkoperen, president. Doei".

Schrijver: kees niesse, 2 september 2013


Geplaatst in de categorie: moraal

2.8 met 6 stemmen 464



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Franciscus Borst
Datum:
12 september 2013
Email:
franciscusborsthotmail.nl
Ik vind het verhaal ook erg ver gezocht, Hr Niesse..
Het doet me aan Swiebertje denken. Is het een kinderboek?
Naam:
Kees niesse
Datum:
8 september 2013
Email:
c.h.niessekpnplanet.nl
Beste Joanan Rutgers, ik ben vreselijk geschrokken van je reactie. Ik ben geen goede maatje met de minister-president, maar Wouter in het verhaal.
Naam:
Han Messie
Datum:
7 september 2013
Email:
hmessielive.nl
Kees, jouw alter ego Wouter mag best vriendjes met de minister-president wezen. Hem kennende, weet ik dat hij daarbij des te meer naar de arme sloebers in Nederland zal omkijken.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
6 september 2013
Ben je nu ineens dikke maatjes met de minister-president, dat valt me dan ontzettend van je tegen. Waar gaat Nederland in godsnaam naartoe, als zelfs jij de minderbedeelden de rug toekeert!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)