Linda
Als ik 's morgens wakker word met een pijnlijke grimas kijk ik in twee reebruine ogen met lange wimpers in een voor Indonesisch begrippen blank gezicht, een gezicht van een fotomodel met haar haren kort van achter geknipt en met een lange metalliekblauwe lok van voren. Ik lag erbij alsof ik met open mond naar een cover van de Vogue lag te staren zo mooi was ze. Ik was op slag verliefd en zij had ook gevoelens. Dat was duidelijk, er was een click.
Zij was mij aan het verbinden en zegt mij even op te tanden te bijten als ze met de Jodium te keer gaat. Tot mijn verbazing had ze het schampschot en de bamboesneden in mijn voeten en enkels al verschoond en verbonden. Ze had mij de avond ervoor zo dronken gevoerd en Rohypnolpillen gegeven en knock-out gemaakt zodat ik de pijn niet zou voelen. Ik was het hele stuk kwijt. Zelfs de aankomst kon ik mij niet herinneren.
"Hebben wij misschien..?" vraag ik mijzelf kennende, het vingertje tussen ons heen en weer wijzende. Rohypnol is tenslotte De 'rapedrug' bij uitstek.
"Oh, I'm sorry I'm Yani's girlfriend, Linda." "Mm, and not yet, Francis."
Not yet? Wow! Dat beloofde wat! Godverdomme precies degene waar ik verliefd op word is mijn maat zijn vriendin, terwijl de klerelijer al twee vrouwen had waarvan één in Cikampek en één in Karawang met zes kinderen totaal.
Ik had niks, hij alles en nou dit? Ik zag de angst en toch ook opwinding voor de situatie goed in Linda's ogen. Ook vond zij het vreemd dat ik haar aan bleef staren. Angstloos dus en dat wil zeggen zonder respect voor Yani maar wel met zelfrespect voor mijzelf om geen maat te naaien.
"Zeg maar niets, rust nog maar," en geeft mij een kus op mijn voorhoofd en houd haar vinger voor haar lippen als teken; mondje dicht. Gelijk zwaait de slaapkamerdeur open en Yani komt met grote stappen binnen.
"Hey Francis, still alive?” “Son of a bitch?"
Waarna hij hard begint te lachen.
"It was crazy hey? Yesterday?"
"Zei hij nou son of a bitch? Nou is zij de mijne. Dat is het enigste waar je jezelf tegenover mij mee opbreekt, foute dingen over mijn familie zeggen, dat zit heel diep. Zo ben ik opgevoed. Je hebt bijna niets aan je familie maar laat je naam nooit beledigen en zeker je moeder niet. Ik zweeg en dacht, Yani ik ga Linda nemen. En hard ook. Maar wel heel voorzichtig dat wist ik ook zeker. Ik zou mijn kans nog wel krijgen, kwestie van tijd wist ik. Achter Yani's rug geeft zij mij nog een knipoog en tikt op haar voorhoofd en wijst even snel naar Yani die tegen mij staat te praten.
"Ya terima kasih (bedankt) Lin, see you later," knikte ik begrijpend en wegsturend met mijn wenkbrauwen. En zij slaat de deur hard dicht. Oh oh, hier was iets gaande. Zij hadden bonje. Om mij misschien? Nou al?
"Ja het was heftig, gecondoleerd met opa.” “Nog problemen met je vriendin?" Viste ik ongeduldig. Even schieten de tranen weer in zijn ogen en dan meelijwekkend zielig kijkend: "Always."
"Mm?" Why?" Vraag ik hem.
"She's very, very difficult."
Very very lekker ook, dacht ik.
"Dia paya Francis!" (ze is moeilijk).
Fantastisch dacht ik, moeilijk kijkend met hem mee knikkend. Zij bleek een beroemde rijke popster die net twee jaar schoon was van de alcohol en pillen waar je echter niets meer van zag, wat een schoonheid. En spelen met die gitaar en een mooie stem want die zelfde middag zit ik op mijn linkerbil op een klapstoel daar de rechter niet te doen was van de pijn naar een generale repetitie in de tuin van haar villa te kijken. Een band met nog vier leden, beetje 'Guns and Rosesachtige muziek,' met de heldere zuivere hoge- maar toch felle zang van haar er over heen. En die bewegingen, het leek Nena wel uit die negenennegentig luchtballonnen met haar paarse leren broek en die heupen, ik werd gek. Ik was helemaal verkocht, wat een lichaam, wat een stem en dat koppie. En zo bijdehand.
Fuck, kutYani! Hij zat tegen mij te lullen, ik hoorde hem helemaal niet en zij bleef mij maar aankijken terwijl ze mij recht in mijn ziel zong. Ik stikte bijna.
"Hey, Francis, everything allright you look a little bit white in the face." "Maybe you rest some more, you lost a lot of blood."
Krijg ik nou ook nog genegenheid voor hem? Het is geen verkeerde gozer, wat een rotzooi.
"Nee Yani het gaat wel, just the Rophy's from yesterday I think."
"En wat vind je van mijn vriendin? vraagt hij.
hotmail.nlGeplaatst in de categorie: vriendschap
Spanning
185
Geef je reactie op deze inzending: