Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen over spijt

Ekster

Vanmorgen zat ik te ontbijten met daarbij ook een snee Kerstbrood met spijs. Gisteren zat ik voor het raam ook te ontbijten toen de mij bekende ekster met zijn snavel tegen het raam tikte en duidelijk naar me riep:
''Hé Niesse, krijg ik geen Kerstbrood?''
Ik kende deze ekster en die was net twee jaar en lid van een jeugdbende van zijn soortgenoten. Elke dag zag ik hem in mijn tuin zoeken naar voedsel.

Het is echt een nieuwsgierig aagje en ik moet hem in de gaten houden. Het is mij namelijk gebeurd, dat hij mijn gouden horloge had gestolen. Alles was blinkt komt hij op af om het te onderzoeken. Het horloge lag op het dressoir en de zon scheen erop. Dat zag hij natuurlijk. Ik was in de keuken bezig een eitje te bakken toen ik wat in de huiskamer hoorde. Te laat was ik, want de ekster zag ik wegvliegen via de openstaande tuindeur met mijn horloge tussen zijn snavel.
''Kom hier, terugbrengen het horloge, anders krijg je geen lekkere hapjes meer van me.''

Hij trok er zich niks van aan, keek wel een keer om, en vloog naar zijn nest in de hoge boom achter mijn tuin. Op mijn leeftijd kan ik niet meer in een boom klimmen en de ladder was te kort om zijn nest te bereiken. Toen riep ik naar hem:
''Ik bel de brandweer hoor, die hebben hoge ladders.''
''Doe maar Niesse, ze kunnen me toch niet pakken, want ik vlieg gewoon weg, ha ha.''

Ik dacht: intelligent zijn ze wel die zwart-wit gekleurde vogels van de familie kraaien. Maar hij dacht natuurlijk als ik zijn horloge niet terug breng, krijg ik van de winter geen eten meer van Niesse en die geeft altijd lekkere hapjes, ook als er sneeuw ligt. Het wonder gebeurde. Vanmorgen zat ik verdrietig te ontbijten toen plotseling de ekster tegen het raam tikte met mijn horloge tussen zijn snavel.

Een hevig gevoel van blijdschap ging door mij heen. Ik opende de tuindeur en hij kwam binnen en hij liet het horloge voorzichtig op de tafel vallen. Wat was ik blij en nodigde hem uit bij me te komen zitten en lekker te genieten van stukjes kerstbrood.'
''Zal je dat nooit meer doen'', zei ik tegen hem.
''Neen opa, ik zal het nooit meer doen, want je bent veel te goed voor me.''
Mijn kerstfeest kan niet meer stuk.

Schrijver: kees niesse, 22 december 2013


Geplaatst in de categorie: spijt

4.8 met 5 stemmen 1.054



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
23 december 2013
Ontroerend, Kees, ken je ook Arie de Nepkanarie van Ellen ten Damme, want ik moest meteen aan haar huisdier denken, misschien kan jouw ekster eens kennismaken met haar ekster en jij met haar... (een beetje ondeugend, weet je wel! ik gun het je zo!)...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)