Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ze duwde zijn hoofd naar beneden

De huisarts van Wouter vond het nodig hem te verwijzen naar een psychiater en belde de patiënt op, en zei:
''Vanmiddag om drie uur wordt U verwacht bij professor Mallesnol voor een psychisch onderzoek. Toen U mij vertelde, dat een stem in uw hoofd zegt, dat je een closetrol op het toilet helemaal moet uitrollen om uw kont af te geven kreeg ik argwaan. Ook het feit, dat U altijd op reis in de bus of trein een schoenendoos meeneemt met twintig witte muizen lijkt mij wel erg vreemd gedrag. Ik ben erg benieuwd of U wel tof bent. Groetjes aan Mien.''

''Wie was dat, ouwe?’’
''De dokter denkt, dat ik mesjokke ben. Zal ik naar die arts toe gaan, darling?''
''Tuurlijk man, laat je maar eens grondig onderzoeken. Jouw vader was ook kierewiet, want die ging op zijn oude dag nog viool spelen hoog op het dak van zijn huis.''

Precies om drie uur zat Wouter in de wachtkamer van psychiater Mallesnol.
De assistente kwam hem ophalen. Toen hij het vertrek van de arts binnen kwam schrok hij zich een ongeluk. Er zat een lange magere vrouw achter haar bureau, gekleed in een lange witte doktersjas en ze keek heel streng met die koude blauwe ogen. Tot zijn ontsteltenis haalde ze haar kunstgebit uit haar mond en legde die op het bureau.

''Gaat u maar zitten mijnheer Jansen. Sorry van mijn gebit, maar ik verrek van de pijn in mijn smoel. Ik ben psychiater en moet u onderzoeken. Ik zie aan uw ogen, dat u erg gespannen bent. Is uw huwelijk wel goed? Ik heb de brief van uw huisarts gelezen, maar dat is allemaal niet zo best met u, hé. Ik begrijp dat uw huisarts u een vreemde snuiter vindt. Dus komt u even lekker op mijn schoot zitten''

''Moet dat dokter?''
''Ja, dat wil ik graag, dan kan ik beter het onderzoek doen.''
Schoorvoetend voldeed hij aan haar verzoek.
Het zweet brak hem uit, want de psychiater omhelsde hem en zei:
''Zingt u eens een kerstliedje voor mij.''

Wouter dacht in een gekkenhuis terecht te zijn gekomen en zei:
''Ik kan niet zo goed zingen, mevrouw.''
''Probeer het toch maar, Jansen.''
Wouter zong heel zachtjes 'O dennenboom'.
Toen zei ze:
''Nou, nou, daar word ik bepaald niet vrolijk van, wat zingt u beroerd''.

Hij lachte schuchter en wist zich geen raad. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt bij een dokter.
''Gaat u eens van mijn schoot af en ga op de grond zitten.''
Hij deed het maar, want misschien hoorde dat bij het onderzoek.

Toen kreeg hij de schrik van zijn leven, want de dokter opende haar witte jas en deed haar rok omhoog en zei:
''Maakt u de dokter maar eens blij'', en gelijk duwde ze zijn hoofd onder haar rok.
''Ruikt het lekker, ga je gang maar. Hoort allemaal bij het onderzoek.''
Eindelijk had Wouter door wat haar bedoeling was en hij werd vreselijk kwaad. Hij kwam onder haar rok vandaan en verliet snel haar spreekkamer en rende vervolgens het gebouw uit.

Schrijver: kees niesse, 7 maart 2014


Geplaatst in de categorie: woede

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 maart 2014
Nou, Kees, ik had in jouw geval van dit unieke aanbod geprofiteerd! Lekker toch, zo'n malle snol, die je de kneepjes van haar Freudiaanse vak wil leren! Ze had vast al je consulten kwijtgescholden!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)