Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Afscheid van een kamer....

Vandaag is het een helderej oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer 39 in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan.
De laan ligt er schijnbaar nog zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis klaarblijkelijk "in bezit" genomen.
Het reliëf, in steen gebeiteld, dat een manspersoon uit de Gouden Eeuw uitbeeldt, siert nog steeds de gevel.
Een oudere mevrouw, kennelijk getekend door haar leeftijd en door het leven doet de deur open en kijkt me verbaasd in de ogen. Ik ben een vreemde voor haar.
Klaarblijkelijk weet ik mijn verhaal goed en overtuigend te brengen: "U kent mij niet, maar ik heb een verzoek aan u. Vijfendertig jaar geleden was ik studente; ik studeerde psychologie; ik woonde op de achterkamer boven; mevrouw P. was mijn hospita; zou ik de kamer nog eens mogen zien?"
Mevrouw stemt, buiten verwachting, toe, kennelijk niet bevreesd voor misdadige colporteurs, energieleveranciers of godsdienstijveraars.
Samen beklimmen we de steile trap die nu belegd is met wollen vloerbedekking met een dessin van zwart en gebroken wit.
Daar is de overloop, daar is de deur van de achterkamer en ik open haar; de kamer is onherkenbaar en ze lijkt nu veel kleiner dan ze was in mijn herinnering. Ze is totaal van haar vroegere sfeer en luister ontdaan en beroofd.
Ongelooflijk dat hier mijn divanbed met de linnen, gestreepte sprei eens gestaan heeft en mijn oude bureau, dat mijn schoolcarrière begeleidde; ongelooflijk dat ik hier gedroomd, geslapen en gestudeerd heb, eens, in die lang vervlogen tijd van mijn jeugdjaren....
Het tweepersoonsbed dat nu het vertrek grotendeels in beslag neemt en haar voor tweederde opvult, is onopgemaakt en er slingeren slordig neergeworpen hoogstpersoonlijke artikelen rond. Ik gun ze slechts een vluchtige blik en wend daarna, gegeneerd, mijn ogen af en neem afscheid van de kamer en van het huis en van een hoe dan ook onvergetelijk gedeelte van mijn jeugd en van mijn leven, dat ik in mijn geest niettemin inlijst als een schilderij met een gouden omranding.

Schrijver: I. Broeckx, 8 maart 2014


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 2 stemmen 147



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)