Nostalgie
Heb jij dat ook wel eens, een bepaald deuntje een bepaalde geur en dat brengt je dan meteen terug naar enkele decennia geleden? Ik tenminste wel, de lucht van vers gebakken appeltaart, ( terwijl ik het niet zo lekker vind ) de geur van stoofperen die met kaneel en suiker een paar uur koken vooraleer ze de goede kleur hebben?
Of de lucht van Sunlight zeep? Als ik m'n ogen sluit bij die lucht, dan zie ik de water stoker op de hoek, waar je nog " op de pof kopen mocht". De man pakte zijn boekje, likte met zijn tong aan het potlood om vervolgens op te schrijven wat je meenam. Nostalgie, van de bovenste plank en in de tijd erna toen de huizen iets groter werden, er meer ruimte kwam, een radio en veel later een tv, toen kreeg je hele andere dingen die nu nostalgisch zijn mee, de muziek van nu is niet te vergelijken met de muziek van toen. Nostalgie.
Opgroeien met Mantovani, Jim Reeves Jan en Kjeld, ach ik noem er zomaar een paar op, maar die nostalgie komt ineens weer tot leven, als blijkt dat de laatste van de Brothers is overleden en dan moet en natuurlijk een cd van gemaakt worden, oei das pas lekker, want dan haal je die nostalgie fijn weer eventjes terug, heb je maling aan de reacties van anderen, heb je er niets van als iemand een andere mening is toegedaan, want het is JOUW genre, JOUW nostalgie. Heerlijk toch? Alsof je weer bij de water stoker staat, voor een stuk in papier gewikkeld Sunlight zeep, alsof je die man ziet staan met zijn opschrijfboekje en zijn tong die het zwart natmaakte om te kunnen schrijven. Nostalgie, we kunnen niet zonder, want op het moment dat nostalgie verdwijnt, verdwijnt ook ons gevoel, en DAT moeten we niet hebben?
Geplaatst in de categorie: wetenschap