Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hij zag Moederdag anders

Toen Wout wakker werd zag hij, dat Janneke niet meer naast hem lag. Waarom is zij zo vroeg op, dacht hij. Hij wist het weer, het is vandaag Moederdag, dan worden de mannen weer verwend. Zij was al heel vroeg opgestaan en naar de keuken gegaan om en ontbijtje voor haar lieve man klaar te maken. Dat heeft hij wel verdiend, want altijd staat hij voor me klaar, dus zal ik hem vandaag extra liefdevol verzorgen.

Toen zij met het ontbijt boven kwam snurkte hij nog. Zij ging bij hem op de rand van het bed zitten en aaide zachtjes over zijn wang en riep zachtjes, wakker worden lieve schat van me, het is Moederdag. De ouwe inbreker deed net of hij nog sliep, maar hij wist, dat zijn Janneke hem zal verrassen met een lekker ontbijtje en een glaasje whisky.

Hij deed net of hij zwaar zuchtend wakker werd en moest diep gapen. Janneke omhelsde haar man en zoende hem hartstochtelijk. Ze zei:
''Het is Moederdag lieve man van me, hier heb ik een lekker ontbijtje voor je.''
Op een groot bord lagen twee beschuitjes met muisjes, een plak krentenbrood en twee gekookte eitjes met een lepeltje en een vaatje met zout. Met een wulpse stem zei ze ook nog:

''Beneden heb ik een bos rode tulpen in een vaas op de tafel gezet en een fles whisky''.
''Dat vind ik lief van je, schat. Ga nu maar vast koffie zetten, dan neem ik een douche en kom ik beneden.''
Uit dankbaarheid kuste hij haar speels op de mond.

Hij schrok zich kapot toen Janneke haar pyjama uit deed en naast hem onder de dekens ging liggen. Ze was op Moederdag gewend geraakt, dat haar man nog de bekende bewegingen van de mensheid zou doen, dan was ze een spekkoopster. Eén keer per jaar was toch niet te veel gevraagd, dacht ze. Met de moed der wanhoop probeerde hij het nog een keer, maar het lukte niet. De smeerlap dacht wel aan Carla, zijn jonge buurvrouw.

Even later zaten ze beneden in de huiskamer gezellig koffie te drinken met een slagroomtaartje.
''Zeg darling, kan jij je nog herinneren hoe wij aan elkaar gekomen zijn?'', zei hij.
Zij wilde niet hatelijk doen en zei:

''Ja manneke, dat weet ik nog wel. Ik zat toen in de brugklas en jij in de zesde klas. Tijdens de pauze kwam jij steeds naar mij toe. Ik was vijftien en jij zestien. Ik herinner mij jou als een klein mager manneke met mooi donker krullend haar en een heel mooi gebit.

In tegenstelling tot nu was je toen altijd heel vriendelijk en goedlachs. Wat ik mij ook herinner, dat je al heetgebakerd was, want je flikte het een keer mijn onderbroek in de fietsenstalling naar beneden te trekken. Helaas kreeg ik op Moederdag vanmorgen in bed een koude douche, je brengt er niets meer van terecht. Ben ik niet meer in tel, Wout?''
''Komt wel weer goed Janneke, ik ga naar de dokter, die weet wel raad.''

De huisbel rinkelde. Wout slofte naar de deur en opende die. Daar stond Carla, Ze zag er uit om in te bijten, dacht hij.
''Kom binnen meid, de koffie is bruin.''
''Hallo schat, ik heb hier een bos bloemen voor Janneke. Ze is wel niet mijn moeder, maar ze is altijd goed voor me ondanks de ruzies die we hebben gehad. Terwijl ze dat zei kuste ze hem in de gang met een tongzoen en kneep hem in zijn bil. Wout voelde zich gelukkig.

Ze gingen de huiskamer binnen.
''Hallo buurvrouw, hier een bos bloemen voor je'', en ze gaf haar een vluchtige omhelzing.
''Waaraan heb ik dat te danken, Carla?''
''Janneke ik waardeer je, en soms voel ik, dat je mijn moeder bent, want ondanks onze ruzies ben je altijd weer goed voor me.''

Ze kreeg een traan in haar ogen en dankte Carla met een kus op beide wangen. Het drong bij Janneke niet door, dat Moederdag voor haar was en niet zoals zij dacht om haar man te verwennen en die schoft liet haar in die waan.

Schrijver: kees niesse, 23 april 2015


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 3 stemmen 85



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)