Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Verregend oogpunt

Eén lantaarnpaal verlichtte een verlaten straat om 22:20 in de zomerperiode van juli 2014. Donkere wolken kwamen overdrijven vanaf de kust. Na twee minuten voelde ik al een regendruppel vallen op mijn voorhoofd. Het begon harder te regenen, terwijl ik door het licht liep van de lantaarnpaal. Het licht scheen achter mij en ik dacht aan één slagzin in poëtisch jargon: “het vallen van de nacht”.
Mijn voetstappen gingen zwaarder doordat mijn broek nat was van de regen. Mijn relativerend vermogen verzoop letterlijk.
Terwijl ik verder liep voelde ik geen verschil meer of mijn wangen nat waren van de regen of van mijn tranen.

Mijn herinnering ging een half jaar terug naar de avond dat Feline had afgesproken met een vriendin. Na een onvoltooide discussie deed zij de deur hard achter zich dicht. Mijn hart bonsde nog harder dan de deur die tegen de deurpost klapte. Het houtwerk had Feline drie jaar eerder uitgekozen. Het was een roze getinte rechthoekige boog van tien centimeter breed en zestien centimeter diep. Links en rechts van het portaal waren twee golvende lijnen van zestig centimeter lang naast elkaar zichtbaar in het houtwerk. Dit op een hoogte van ongeveer vijfenzestig centimeter van de grond.
Feline had een moderne smaak met een klassiek fijne touch. Haar motto was: “een klein detail verandert niets, maar het oogt gedetailleerd.”
Deze specifieke accenten kwamen terug in gesprekken, waardoor zij een verfijnde discussie uitlokte. Haar ongelijk kon zij toegeven op speelse wijze. Bijvoorbeeld door aanrakingen met haar handen op mensen hun schouders of bovenbenen. En niet vergeten! Haar intense glimlach. Je kon je gelijk niet krijgen! Zo kon je je euforie niet vieren tijdens haar aanwezigheid.
Feline legde ook een accent in haar bewustheid.
Zo kwam ze thuis na een avond uit met haar vriendin. Feline had bananen milkshake gemorst op haar zijde groene blouse. Ze camoufleerde dat door een sierlijke beweging te maken met haar hoofd terwijl ze door de deurpost liep. Haar lang golvende bruine haar wapperde hypnotiserend. Met haar betoverende glimlach liet zij haar blauwe ogen stralen. Feline had twee knopen te veel open van haar blouse waarmee zij mij tot een andere actie bracht. Zodat ik niet hoefde te reageren op de vlek op haar blouse.

Afgelopen juli 2015 liep ik weer door dezelfde verlaten straat. Alle lantaarnpalen verlichtten de straat.
Op dat moment begreep ik nog steeds niet hoe ik mij had vergist in het vertrouwen van Feline.
Die avond ging zij uit met een mannelijke collega. Het bleek dat zij al vier maanden een persoonlijke klik hadden. Hun hormonen konden ze niet meer in bedwang houden. Daarbij had Feline twee knopen te veel open van haar zijde groene blouse, om de euforische drift hartstochtelijk te vieren. De onbesproken vlek op haar blouse toentertijd bleek helemaal geen bananen milkshake!

Schrijver: Alexander v/d Zande, 23 juli 2015


Geplaatst in de categorie: verdriet

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)