Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Avondgloed (2)

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel.
Een diepe ademhaling! En zucht volgde.
Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam ik een slok van de cocktail om in de sfeer van de kleuren te blijven. Een penetrante bananensmaak opende mijn ogen van schrik!
In één beweging ging ik rechtop zitten in de stoel. Ik moest twee keer hard kuchen.
Het eerste waar ik aan moest denken was: “heb ik nu wel de juiste beslissing gemaakt?”

Mijn gedachte ging naar januari 2014 op het moment dat ik Feline om uitleg vroeg.
Feline had haar platte rechterhand op de linkerkant van mijn borst gelegd. Met haar geloofwaardige uitdrukking in het gezicht zei ze: “Dit ging per ongeluk! Het zal niet meer gebeuren!”
Ik dacht: “tja, één keer ontrouw. Dan zal dat een deel van jouw persoonlijkheid kunnen zijn”.
Ik vroeg: “Feline! Wat is de zekerheid dat dit nooit meer gebeurt?”
“Het bleef stil”.
Feline keek mij met grote ogen en wijd open mond aan. In haar blauwe ogen glinsterden sterren. Met haar linkerhand ging zij naar de rechterkant van haar hoofd. Ze pakte haar golvende bruine haar en schoof het naar links over haar hoofd.
Door het licht van de schemerlamp zag ik de schaduw van de golvende bruine lok op haar voorhoofd. Het haar aan de linkerkant zag eruit als het structuur van woestijnzand in de Sahara. Op speelse fijne wijze leek het op grove golven.
Feline keek mij nog steeds met grote ogen en wijd open mond aan. Ze maakte een slikbeweging en zuchtte.
“Het bleef stil”.
“Kan je mij zeggen dat je nooit meer ontrouw zult zijn?”, vroeg ik nog een keer.
Ik kon de trilling in mijn stem niet tegenhouden. Want ik zag een mooie verleidelijke vrouw voor me. Tegelijkertijd kwamen er leuke herinneringen in mijn gedachten van ons samen. Ik moest voet bij stuk houden, om een voor mij principieel antwoord te krijgen.
Feline liet haar hoofd zakken. In één beweging keek ze mij aan. Ze balde haar vuist op mijn linkerborst. En in het ritme van haar stompen op mijn hart zei ze met vol overgave : “jij bent mijn ware! Mijn collega had alleen zicht van mijn decolleté. Voor jou open ik mijn hart!”
Ik keek recht in de blauwe ogen van Feline. Parels blonken in haar Iris.
Ik plaatste mijn voorhoofd tegen haar voorhoofd en zei met een verlangende zucht: “oh Feline”.
Feline tuitte haar lippen. Op dat moment draaide ik mijn hoofd naar links waardoor haar kus op mijn rechter wang kwam.
Feline pakte met haar beide handen mijn hoofd en draaide het terug naar rechts. Ze drukte haar voorhoofd stevig tegen mijn voorhoofd. In een vloeiende beweging duwde ze mijn hoofd naar achteren. Ik keek in waterige ogen waaruit twee tranen vloeiden. Ze rolden achter elkaar over haar wangen.
Feline zei met trillende lippen op een zachte toon: “ik begrijp dat ik je heb gekwetst!
Met een verontschuldigende intense blik zei ze in lettergrepen: “mijn hart staat alleen open voor jou!”
Ze keek mij vier seconden aan met haar waterige ogen. En duwde mijn voorhoofd weer tegen haar voorhoofd. Beiden hadden we onze ogen gesloten. Een moment om na te denken.
“Het bleef stil”.
Na tien seconden liet Feline mijn hoofd los en plaatste haar handen op mijn linker- en rechterschouder, Ze zei: “zullen we twee weken een strandvakantie boeken?” Feline vervolgde haar zin enthousiast: “twee weken erop uit! Voor rust en het balans in onze relatie?”
“Ik weet het niet Feline”, zei ik.
Terwijl ik dit zei dacht ik: “nu ga ik mijn eerste grote vergissing in mijn leven maken”.
Ik zei vastbesloten: “ik heb zelf tijd nodig om na te denken. Ik voel een samengedrukte benauwdheid. Dit wil ik eerst in balans hebben voordat ik verder wil met ons”.

Terwijl ik bijkwam van het verslikken voelde ik een zachte bries langs mijn gezicht. De woorden van Feline: “er is alleen ons!”, galmden in mijn hoofd. Met gesloten ogen ademde ik twee keer en opende langzaam weer mijn ogen. Ik keek naar de horizon over de kleine golven van de oceaan. De avondgloed toonde haar kleuren. Toen voelde ik een kin op mijn rechterschouder met een verleidelijke uitademing tegen mijn wang. Zacht werd in mijn oor gefluisterd: “Mooi hè?”!

Schrijver: Alexander v/d Zande, 24 juli 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)