Vol verwachting: berusting (2)

Arcelia keek mij met fronsende wenkbrauwen argwanend aan. Ze boog haar hoofd naar de rechterkant van mijn gezicht. Haar wang raakte bijna mijn rechter wang. Ze draaide haar hoofd zodat haar lippen bij mijn oor was en fluisterde: “aan de tafel bij het raam zitten twee mannen mij aan te staren”.
Ik wilde mij omdraaien!
Maar in een fractie van een seconde drukte zij haar handen plat tegen mijn wangen. Het voelde alsof ik een halskraag om had. Ik kon alleen vooruit kijken met een uitzicht naar een sterrenhemel in bruine irissen. Het leek op een meteorenzwerm tijdens een zomernacht.
Ik voelde een verdovend gevoel in mijn wangen. Ik durfde niet te slikken! Met de angst dat ik kon verslikken. Het verdovend gevoel trok verder via mijn hals naar mijn schouders. Bij mijn middenrif stopte de gevoelloosheid. Op dat moment voelde ik mij weer ademen met een uitdagende kribbel in mijn buik.

“Zullen we daar aan tafel zitten”, vroeg Arcelia. Ze wees naar een tafel bij een wand achter in de Engelse pub. Op tafel brandde er een waxinelichtje in een glazen pot.
Arcelia kon makkelijk van de barkruk afkomen. Door haar hoge hakken raakte zij al de grond terwijl zij op de barkruk zat. Ik moest mij met mijn handen afzetten van de barkruk, en mij tot een kleine sprong wagen om met beide voeten op de grond te komen. Arcelia rekte haar rechterarm en opende wijd haar hand en zei: “laat mij je leiden naar het licht”.
Ze pakte mijn linkerhand en liep voor naar de tafel.
In een flits bedacht ik: “een ezel stoot zich geen twee maal aan dezelfde steen!”
Mijn linkerhand die zij vast hield plaatste ik in haar zij. Ik geleidde haar door een lichte duw te geven zodat ze naast de stoel kwam te staan. Met mijn rechterhand schoof ik de stoel naar achter. Ik boog mijn hoofd en maakte met mijn rechterarm en hoffelijk gebaar. Ik wees met mijn hand naar de stoel en zei: “my lady, take your seat”.
“Oh, dear goodness!”, reageerde Arcelia deftig.
Ze pakte met haar linkerhand de uiteinde van de split en ging zitten. Ik vroeg Arcelia om de billen omhoog te doen zodat ik haar kon aanschuiven aan tafel. Ik nam plaats tegenover haar.

In mijn rechter ooghoek zag ik één van de mannen naar ons toekomen die naar haar staarde. Dominant legde hij zijn linkerhand in het midden van de tafel. Hij boog zich voorover naar Arcelia en zei: “mijn naam is Wijnand, ik wil je complimenteren vanwege je kledingkeuze! Kan ik je iets te drinken aanbieden?”
Stijlvol deed Arcelia haar ellebogen op tafel en keek minachtend naar Wijnand en zei: “ Wijnand! Heb ik je een suggestie gegeven dat ik zit te wachten op jouw compliment? Zelf ben ik er zeker van bewust dat het niet zo is! Graag zou ik alleen met mijn vriend deze avond voorzetten!”.
Geïrriteerd haalde Wijnand zijn linkerhand weg en draaide zich om en zei: “sloerie!”
Ik strekte mijn rug en schoof mijn rechterhand over de tafel om de rand van de tafel te pakken. Arcelia pakte mijn rechterhand. Met haar beide handen maakte zij dit tot een vuist. Ze trok het tegen haar adamsappel en legde haar kin erop. Door deze houding kon ik alleen in haar diep bruine ogen kijken. Dat moment begaf ik mij in een Oase van rust!
Langzaam knipperde zij met haar ogen en zei beheerst: “We doen net of er niets is gebeurd. Laten we elkaar verrassen door een gesprek of we een eerlijke profiel hebben geschreven? We weten misschien veel van elkaar! Maar ik heb je stem nog weinig gehoord.”

houding fixeren fund fixeren fundament

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 91