Wat deed ik ook alweer?
Wanneer ik me afvraag wat ik gisteren deed moet ik eventjes mijn hersens afzoeken naar de juiste instelling of het speciale plekje waar ik sommige dingen stiekem bewaar. Zo'n plekje waar niemand bij kan, bij komt of bij mag komen, want: dat komt te dichtbij. Veel te dichtbij. Dat komt bij je gevoel, je ziel, waar die laatste ook moge zitten, want ik heb geen idee waar de ziel zich bevindt, maar dat even terzijde. Ik vroeg me af: wat ik gisteren deed en na eventjes peinzen, want ook dat kan ik nog, wist ik weer wat ik deed.
Niet te lang bij stilstaan natuurlijk want we zijn inmiddels een dag en nacht verder. Maar weet ik ook wel op zeker dat ik me waarschijnlijk morgen ook wel eens af zou kunnen vragen: wat of ik vandaag deed. En wat ik vandaag doe, dat weet ik NU natuurlijk wel, maar daar moet ik dan dus morgen ff dat kamertje voor raadplegen, want dat is het gekke met ons mensen, of is dat alleen bij mij? Vast niet.
Want ik stond net in de keuken en wilde iets doen, maar bij het omdraaien van mijn lijf ging blijkbaar mijn kamertje eventjes niet mee in de draai, want ik vergat wat ik moest doen. Nou kun je zeggen, waar gaat dit over, nou hoogstwaarschijnlijk nergens over maar weet je; MOET het altijd ergens over gaan? MOET het altijd een onderwerp hebben, MAG het een keertje DUIMZUIGWERK zijn alsjeblieft want zeg nou zelf: hoe heerlijk is het om een keertje ONZIN te lezen in deze achterlijke debiele en mensonterende wereld? Dat HEEFT toch wel wat.
En o ja, ik moest laurierblad bij het rundvlees doen, dus mijn hersens deden het weer, kamertje was weer open.
casema.nlGeplaatst in de categorie: filosofie
Nergens
75
Geef je reactie op deze inzending: