Het is niet goed eenzaam te zijn

Ik ben weer alleen in mijn huisje dichtbij de hei. Alie is bij haar vriendin terug in Den Haag. Gehoord en gezien heb ik het hoe ze met tranen in haar ogen vrede sloot met Greet. Dominant was Alie wel, maar wat zal ik haar missen, ze kon zo lekker bami en nasi klaarmaken. Het rook altijd zo lekker als zij begon met de uien en knoflook zachtjes te bakken. Ook wist ze het huisje grondig schoon te houden. De gaten in mijn sokken werden prachtig gestopt en mijn ondergoed moest om de twee dagen in de wastobbe en werd gedroogd op het gras achter het huis.

Nu moet ik het alleen doen en dat gaat niet. Alie had gezegd, dat ik de gemeente moest bellen en naar de WMO moest vragen voor hulp. Daar begin ik dus niet aan. Wel heb ik van de WMO een verhoogde toiletbril gehad en daar moet je een bijdrage voor betalen totdat je geen adem meer haalt.
Alie had zich heel netjes gekleed, een gekleurde bloes en een donkerblauwe broek en ze had haar kapsel laten permanenten.

Met twee koffers vol liep ze naar haar DAF en ik was erg verdrietig. Ze kwam naar mij toe en gaf mij wel tien kusjes op de wangen. Het afscheid viel mij zwaar. Ik wenste haar veel geluk met Greet. Ze beloofde mij, toen ze al in de auto zat, dat ze spoedig met Greet een dag komt en dat ze bami gaat maken. Ze reed langzaam weg en zwaaide met haar linkerarm naar mij. Ik bleef net zo lang kijken totdat ik de auto niet meer zag.

Ik moest even bijkomen en pakte uit de koelkast de fles met jonge jenever. Zette die op het tafeltje voor het raam en schonk het glas vol en nam meteen een slokje. Langzaam verdween de spanning uit mijn lichaam. Bij Alie hoefde ik dat niet te flikken, een borrel in de ochtend. Ik kreeg dan het bevel de aardappelen te schillen en de tafel te dekken voor het warme middagmaal.

Meestal kreeg ik sla uit de tuin te eten zonder er wat in, ik voelde mij toen echt een konijn. Als toetje kreeg ik vaak een bord karnemelkse gortepap. Ik ga de sla nu anders klaarmaken, met wat azijn, een beetje olie en een schepje suiker en dat zal beter smaken.
Zo, en nu een pijp roken. Bij haar mocht ik in huis niet roken. Bij mijn ouders vroeger stond de kamer altijd blauw van de rook, want als vader thuis was had hij altijd een shagje tussen zijn lippen, ook als hij met iemand in gesprek was.

Dat vond ik prachtig. Ik pakte de doos met pijptabak uit het dressoir, stopte de pijp bijna vol met die geurige pijptabak en met de vlam van een lucifer kwam er leven in de tabak. Een heerlijke geur verspreidde zich door de kamer en met nog een borrel voelde ik mij zeer tevreden. Het leven is waard geleefd te worden met tabak en jenever.

Het was inmiddels twaalf uur geworden en ik had trek gekregen om wat te eten. Piepers schillen had ik geen zin meer in. Ik liep naar de keuken en zag in de koelkast een pot zure haring staan, dat was even een mazzel. Op een paar sneetjes bruin brood deed ik stukjes zure haring. Wat is dat lekker zeg, beter eten bestaat niet. Met nog een borrel erna voelde ik mij in zeer goede stemming.

Lopen doe ik toch al beroerd vanwege een versleten onderrug, maar met de rollator kon ik nog net op tijd mijn nest bereiken en een tukkie gaan doen. Toen ik wakker werd was mijn goede stemming voorbij en voelde ik mij ongelukkig zonder vrouw: eenzaamheid is niet goed voor een mens.