Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Mutaties in Amsturia

Er lopen mutaties rond in Amsturia, mensen die op elkaar lijken, omdat ze naar dezelfde kapper gaan, omdat ze dezelfde kleren kopen, omdat ze hetzelfde postuur hebben.
Het zal niet de eerste keer in de geschiedenis zijn dat er mensen, uit noodzaak en armoede gedreven, tot dingen in staat blijken, waar niemand ooit aan heeft gedacht. Het doet er ook niet toe wie de schrijver is, die over deze gebeurtenissen bericht. Hij mag anoniem zijn, zodat niemand hem herkent, men kan zich in het verhaal storten zonder zich over de schrijver te bekommeren.
Kenmerkend aan de liefde is, dat er tenminste twee personen voor nodig zijn, en in Amsturia wonen duizenden personen, dus de kans is groot dat dit verhaal gaat lukken, zelfs zonder schrijver zien we onze gedachten een richting in gaan die tenminste iets met liefde heeft te maken.
Het zal niet de eerste keer in de geschiedenis zijn dat er mensen, uit noodzaak en armoede gedreven, tot dingen in staat blijken, waar niemand ooit aan heeft gedacht. Vandaag 2 januari 1999 worden de eerste stappen gezet. De straten worden geveegd, de burgemeester koopt een nieuwe stropdas. De mensen in het ziekenhuis krijgen een bezoekje.
In een oude straat in een oud huis leest een oude eenzame vrouw een gedicht over liefde. Liefde zoals die er is voor mensen die in Amsturia wonen.
Het kerstfeest van eind vorig jaar ligt nog vers in het geheugen. De echtelijke ruzie van de buren op eerste kerstdag vanwege het aanbranden van een fazant uit de reclame van een grootgrutter. De kaasfondue bij tante Truus met het overheerlijke ijs als dessert bij het vuur van de open haard. Het was weer reuze gezellig voor de mensen in Amsturia, en ze hebben er reuze van genoten. Nu het nieuwe jaar is begonnen gaan alle neuzen weer de andere kant op, werklust, arbeidsethos, zijn de toverwoorden van het nieuwe kabinet. We moeten nu allemaal een tandje bij schakelen, en onze sobere levensstijl in takt houden, zodat we tenminste een reden hebben om ons goed te voeden. Als we alles wat wij weggooien zouden weggeven aan de mensen die honger hebben, zal er geen honger meer bestaan, dat weten de inwoners van Amsturia maar al te goed, behalve diegenen die te diep in het glaasje hebben gekeken, die weten dat minder goed, maar die komen er later ook wel achter, als ze ooit nog nuchter worden, als we dat nog zullen meemaken, dat kunnen ze volgend jaar weer kerstfeest vieren, met een boom en met een stal in alle devotie van de eenvoud.
Je denkt het als kind wel eens, dat die meneer een dubbelganger heeft, dat er meerdere meneren dubbelgangers hebben. Dat er mutaties in de stad zijn. Ergens verderop in de stad woont dezelfde meneer als aan de andere kant van de stad, en die meneren doen dezelfde dingen, eten dezelfde peren, lopen met dezelfde tassen in de hand naar het busstation. Je denkt het als kind soms, en nu ben je dat kind, en nu denk je dat ook.

De riooljournalistiek tiert welig in het Land van iedereen, in de stad Amsturia, waar roddelkoning Kwalhert Beukenboom woont, is het hoofdkantoor van Radio de Bonte Kakel Papegaai gevestigd aan het Radioplein 44.
Berucht zijn de roddels over de hoeren van de binnenstad, en ook over de nieuwe politiebeambte Emmanuel Zwarteveen gaan inmiddels allerlei roddels rond. Zijn gelijkenis met Freddie Mercury is de mensen opgevallen, en ook het feit dat hij een relatie heeft met de bekende televisiekomiek Jaap Smet zorgt voor de nodige smeuïge ophef in de wandelgangen van Amsturia.

Amsturia wordt ook wel de gedichtenstad genoemd, omdat er veel mensen wonen die gedichten schrijven. Amateurdichters, zondagsdichters, professionele dichters, maandagdichters, alle dagen dichters, ze komen regelmatig bijeen in bierkroeg - De oude kajuitmeeuw – aan de Oktobersteeg 7 in Amsturia in Het land van iedereen.
De blonde Joop van Teil leeft gewoon zijn leventje in zijn blauwe huis in de Percussiestraat in Amsturia.
Hij eet iedere woensdagavond, twee uur na zijn werk, als journalist bij de “ Bonte Internetkrant”, een zelfgemaakte gehaktbal naar het recept van zijn oude, jaren geleden overleden, oma. Joop geniet een keer in de week van roomijs uit Australië of van een lekkere verse appeltaart van de Hema. Twee keer per week eet hij vegetarisch, soja, peulvruchten. Op dinsdagavond eet hij brood met een gebakken ei, gerookte ham uit de Ardennen en rode uien, tomaat met kruiden. Iedere zondag drinkt hij een glas rode wijn uit Zuid - Frankrijk bij het eten. Iedere zaterdagavond drinkt Joop een glas Monnikenbier, vergezeld van een middelgrote sigaar.
Hij geeft zijn trouwe hond, het teefje Judith het beste hondenvoer en zijn lenige hamster Katrien iedere dag verse stro, vers water, droog voer en wortels.
Zijn blonde krulhaar begint heel langzaam grijs te worden, hij leeft zijn leventje. Alles gaat zo zijn gangetje. Er is niets bijzonders aan de hand. Niets wat andere mensen niet ook mee hebben gemaakt tijdens hun leven. Of iets wat ze zouden willen meemaken. In de Percussiestraat wonen gewone mensen. Mensen die luisteren naar de radio, in het bijzonder naar het gedichten programma: De Blauwe Horizon. Het programma gaat van start met een gedicht. Een stoere vrouw uit het volk leest voorzichtig de woorden voor. De vrouw heeft het gedicht met een zorgvuldig gekozen stemgeluid voorgelezen, en ze sluit het gedicht af met de mededeling:
“ Dit is het dan beste luisteraars, het eerste gedicht in de Blauwe Horizon.”
Er lopen mutaties rond in Amsturia, mensen die er alles aan doen om op elkaar te lijken. Er is een meneer die heel veel op Joop van Teil lijkt.

Schrijver: mobar, 2 juli 2016


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.3 met 3 stemmen 156



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)