Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Morsdood was hij

Toen mijn hospita terug ging naar haar vaderland ben ik verhuisd naar een dorp in Drenthe. Tijdens boodschappen doen op de markt was ik getuige van de opening van een nieuw café. De eerste bezoekers, waaronder ik, kregen gratis een pilsje van de tap. Dus de zaak stond gauw vol. De burgemeester was er ook en ik hoorde van een bejaarde man, dat hij erg populair was, omdat hij de drank niet verafschuwde. Hij had de gewoonte bij nieuwe maan de dorpelingen op het stadhuis uit te nodigen om het Wilhelmus te zingen en daarna een borrel te drinken. De bejaarde man, die zich voorstelde met de naam Wouter, vertelde mij, dat het alcoholisme in het dorp een probleem werd, maar de meeste mannen waren melancholieke drinkers. Ze dronken misschien wel veel, maar hun gedachten waren altijd bij hun vrouwen en kinderen. Af en toe werd er wel gevochten, maar gewoon met de vuist.

Al snel was ik ingeburgerd en deed ik met klaverjassen mee in het café van Rooie Bart. Wouter was er ook en die vertelde mij wat er een paar maanden geleden was gebeurd. Oom Henk, een weduwnaar en een grote drinker, hadden we al een paar dagen gemist bij het klaverjassen. Bart is toen bij zijn woning gaan kijken en zag, dat de gordijnen nog gesloten waren en dat er veel post achter de deur lag. Dat vond hij vreemd en heeft de politie gewaarschuwd. Die forceerde de deur en vonden hem op zijn buik op de grond liggen, morsdood. Oom Henk had geen kinderen en zijn buurman vertelde, dat hij wel een broer had, ergens in Canada. Ook bleek hij niet verzekerd te zijn voor een begrafenis. Al zijn geld ging op voor de drank. Maar hij moest toch begraven worden, dus op kosten van de gemeente.

Dat ging helemaal mis. Zijn kroegvrienden zouden voor het vervoer zorgen. Het lijk was in een kist gelegd en zou op een bakfiets naar de begraafplaats worden gebracht, maar eerst gingen zijn vrienden bij wijze van afscheid naar café Bart. Daar werd de kist onder het biljart geplaatst met een borrel erop. De mannen zaten natuurlijk ook aan de neut en gingen zelfs biljarten. Het hele zooitje had de grootste lol en waren op een gegeven moment allemaal in de lorum. Pas na een hele poos kwam één van hen op de gedachte, dat oom Henk nog begraven moest worden. Twee van die kerels gingen dronken op de bakfiets liggen en de anderen duwden de bakfiets luid joelend richting begraafplaats.

Het lijk was achtergelaten onder het biljart. Pas op de begraafplaats ontdekten ze, dat ze oom Henk hadden vergeten. Met een rotgang gingen ze terug naar de kroeg, waar ze onder luid gezang van kroegliederen de kist onder het biljart vandaan haalde en op de bakfiets plaatste. In vlugge draf keerden ze terug naar de begraafplaats, maar de kraaien die de ceremonie moesten uitvoeren waren al weg, dus lieten de nog dronken kerels de kist met veel geschreeuw in de kuil zakken.
''Het ga je goed, oom Henk'', riepen ze hem na.

Schrijver: kees niesse, 15 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.5 met 2 stemmen 600



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
16 augustus 2016
Weer een perfect voorbeeld van hoe alcoholici schijnbaar grappig zijn, maar in wezen respectloze kwezels, die de boel altijd in de onsmakelijke soep laten lopen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)