Dan maar babi pangang
De huisbel rinkelde. Henk slofte naar de deur en opende die. Daar stond Jan van de kaartclub, die het nieuwe programma kwam brengen. Henk zei:
''Kom binnen, kameraad. Ingrid is naar de stad. Ik zit in de tuin. Heb je trek in koffie of een borrel?''
Aan de ogen van Jan was te zien, liever een borrel. Samen liepen ze naar de tuin en namen daar plaats op rieten tuinstoelen. Een fles jonge jenever stond al op de tafel. De glaasjes werden gevuld en ieder stak een sigaar op. Een heerlijke geur verspreidde zich.
''Proost Henk, op je gezondheid en dat je ze nog lang mag lusten.''
''Hetzelfde, kameraad.''
''Ik heb nog oude kaas en paardenworst in de koelkast liggen. Heb je trek?''
''Je kunt me niet blijer maken, beste kerel.’’
De kaas en worst gingen er grif in.
''Ik heb een vraag Jan. Weet jij of er verschillende soorten dronkenschap bestaan?''
''Volgens mij is dronken gewoon dronken, anders zou ik het niet weten.''
''Moet je horen Jan. Ik sprak vorige week onze wethouder voor de bevordering van het drankgebruik en die vertelde mij een interessant verhaal. Hij zei, dat cognac een ander soort dronkenschap veroorzaakt dan jonge jenever. Dat heeft een professor van de universiteit uitgezocht. Ze namen een proef met vijftig mannen. Van de helft kreeg ieder tien glazen cognac en de andere helft ieder tien glazen jonge jenever.
De uitslag was verbluffend, kameraad.
Degenen die cognac hadden gedronken gingen als gekken tekeer. Sprongen als indianen wild in het rond onder het uiten van woeste kreten.''
''Hoe ging het met de jeneverdrinkers?'', vroeg Jan.
''Heel anders, kameraad. Je kunt wel zeggen heel beschaafd. De mannen zongen samen zeemansliedjes en smartlappen en liepen de polonaise. Hoe is het mogelijk hé?''
''Had ik wel willen meemaken, Henk.''
''Ik zal je nog wat sterkers vertellen, kameraad Jan. Ik was een keer op visite bij Krelis, onze burgemeester. Hij zette het op een zuipen, verschrikkelijk. Dronk een flink aantal glazen cognac en ik jonge jenever. Zijn vrouw zat er ook bij en die gluurde steeds naar mij. Wanneer haar man even weg was gestrompeld, tilde zij haar rok op en keek smachtend naar me. Dat flikt ze nou altijd als ik bij haar in de buurt ben, maar ik reageer er niet op. We hadden ieder ongeveer tien glazen drank op en ik keek mijn ogen uit wat Krelis flikte. Hij riep steeds verwarde voetbalkreten van Hup Ajax en schop ze dood en maakte bewegingen die ik nog nooit van hem had gezien. Hij ging zelfs op zijn hoofd staan en zong vunzige drankliederen.''
''Hoe ging het met jou, Henk?''
''Ik was natuurlijk ook aangeschoten, maar bleef heel beschaafd en zong vaderlandse liedjes, zoals Potje met vet op de tafel gezet en Bokki, bokki, bé en bleef de burgemeester op zijn schouders slaan, dat hij een toffe jongen was.''
''Zeg Henk, ik moet weer opstappen, want ik moet nog meer uitnodigingen rond brengen, anders loopt het uit de hand. Hartstikke bedankt voor de borrel en tot ziens in de kaartclub.''
Oké beste kameraad, het was me aangenaam en tot kijk maar weer.''
Opeens herinnerde hij zich, dat Ingrid gevraagd had vast de aardappelen te schillen, maar het was te laat, want de deur hoorde hij open gaan en er was nog geen pieper geschild.
''Hé lapzwans, je zou de aardappelen schillen. Heb je weer zitten zuipen?''
''Sorry mijn liefste, ik kreeg bezoek van Jan, want die kwam de uitnodigingen voor de kaartclub brengen, dus dan weet je het wel.''
''Ik kan jou ook nooit alleen laten. Haal maar bami pangang, want ik ga nou niet meer koken.''
Aldus geschiedde.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: drank
kaartclub
250
Geef je reactie op deze inzending:
Trouwens drankverbod haalt zeer weinig uit, hoor.
Rookverbod lokt mijn menig ook stiekem roken uit.
Overigens, schijnvrolijke jeneverschuit, de bami pangang is twee halen één betalen bij de AH.