De maat is vol.
En dan is eindelijk de kogel door de kerk, niet letterlijk natuurlijk want er worden al genoeg bommen gegooid, nee de handdoek is in de ring gegooid, ook alweer niet letterlijk want we hebben hier in huize T geen ring om die dingen in te gooien, maar nee: de beslissing is genomen en manlief heeft de honneurs waargenomen, voor wat betreft de overstap van provider te nemen!
Kijk: wij Nederlanders zijn gewoontedieren, houden het liefst zo lang mogelijk alles bij hetzelfde en dat komt gewoon omdat je voorheen niet beter wist! Vroeger was er sprake van slechts één leverancier voor je gas en licht, iedereen zat bij dezelfde en dus was er geen malheur. Nu, nu is de markt vrij, voor gas (wat wij dus niet hebben), voor licht, voor internet, televisie, telefoon en zo kan ik nog wel even doorgaan!
Echter bij de provider (een achterlijk woord voor gewoon een leverancier van je tv, internet en telefoon maar ook dat terzijde) waar ik dus al jaar en dag bij zat, die eerst een naam had die je nu nergens meer tegenkomt (nee niet vanuit de Flintstone tijd) daarna weer een naamswijziging onderging, vervolgens samenging met nummer zoveel: dat bedrijf daar zijn we nu zo vreselijk klaar mee, dat we (nou ja meneer T dan) vandaag de zaak in orde hebben gemaakt om de overstap te maken, jawel.
En als het nou gaat om internet? Nee hoor, niks mis mee, nou de telefoon dan? Fout: niks mis mee, wat is er dan loos?
Kijk: ze hadden een perfecte oplossing gevonden voor de televisie, er moest een box worden neergezet, een krap jaar terug. Die box staat er, en wij, wij zijn rijp voor de sloop, want die verhipte box is de oorzaak van het instorten van de familie T. Jawel!
Tientallen telefoontjes zijn er gepleegd, tientallen mails zijn er verstuurd, van die geweldige contactformulieren, waar ze dan gelukkig wel op reageren, dat dan weer wel. Vier monteurs zijn er over de vloer geweest, allemaal prima werk geleverd, maar na een paar dagen begon de ellende weer van voren af aan.
De derde box werd afgeleverd, want nummer 1 zou niet goed zijn, nummer 2 moest naar de boxen-dokter en nu staat nummer 3 hier. En ook die denkt: hier moet ik even laten zien dat ik hartstikke irritant kan zijn, nou ik zeg je, dat lukt aardig. En weet je: al die ideale dingen die je erbij krijgt, uitzending terugkijken, stopzetten als je ff moet plassen, of een glaasje drinken in wilt schenken, bij iedereen gaat dat gewoon door, maar hier dus niet!
Alle kleuren van de regenboog komen voorbij, kraken alsof er achter het apparaat iemand op een fiets zit om een generator aan de gang te houden. Knetter word je ervan. Knetter zijn we ervan en dus is vandaag de grote stap genomen om over te stappen, wordt de boel nog een heel stuk goedkoper ook, da's mooi meegenomen!
Doet me wel denken aan een dame van het bedrijf dat we nu nog hebben, die vond dat ik veel geduld had, toen ze de historie zag van de problemen. Ze zei namelijk: zover had ik het nooit laten komen, ik was allang overgestapt! Het is nog even afzien maar het gaat er echt van komen en weet je: we zitten soms nog te vastgeroest en daar denken die lui alleen maar aan. Feit dat ik een aantal malen geld terug kreeg geeft wel aan, dat ook zij weten dat het met die hele box mooi met een noodgang naar beneden is gegaan....
En wat zeggen ze ook alweer: aan de ene kant: niet elke verandering is een verbetering, maar ze zeggen ook: wie niet waagt, die niet wint! En daar hou ik me aan vast!
casema.nlGeplaatst in de categorie: internet
The End
149
Geef je reactie op deze inzending: