Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Juf Bouwman

Voor onze klas stond een paar keer per week, juf Bouwman, je sprak in die tijd de leerkrachten niet aan met hun voornaam en eerlijk gezegd zou ik die niet eens weten ook, maar dat even terzijde gelaten. Deze juf had een aantal eigenaardigheden, niet alleen maakte ze zich op met zo'n beetje alles wat er aan make-up voorhanden was, nee ze stonk ongekend uit d'r mond.

Als je toevallig aan haar tafeltje moest staan en ze keek je aan terwijl ze met je sprak wat gelukkig niet zo vaak voorkwam, want ze hield met argusogen de hele klas in de peiling, dan legde je bijkans het loodje wat de stank betrof. Er stond ook altijd een doosje pottertjes op haar tafeltje, van die zwarte kogeltjes die er dan weer voor zorgden dat ook haar tong en tanden voor een onaantrekkelijk gezicht zorgde, maar: ze was wel opgemaakt, dat scheelde toch wel!

Ze had zo haar lievelingetjes in de klas, van die vlotte, goed gebekte meiden, met een leuk figuur, een knap bekkie kortom meiden waar ik best een klein beetje jaloers op was. Maar ja, je hebt het, of je hebt het niet enne, ik had het niet. Ben zelfs op een goed moment gestopt om ook maar een klein beetje mijn best te doen, want negeren, daar was deze juf kampioen in.

Sterker nog: als er een Oscar uitgedeeld zou worden voor het negeren van, dan kreeg deze juf echt voorrang. Zo herinner ik me een voorval met aardrijkskunde, ze stelde een vraag, met een pottertje in d'r mond en ik wist het antwoord, stak mijn arm omhoog om te laten weten dat ik het wist, als eerste nota bene, maar ze bleef met het pottertje in d'r mond net zolang wachten tot er een aarzelende hand van een ander kind omhoog kwam, die natuurlijk het antwoord geven mocht!

Het was fout! Ze gaf zelf het goede antwoord, maar dat was geen slimme actie, want: terwijl ze het woord uitsprak, maakte het aanwezige pottertje een flinke boog door de klas, om terecht te komen op de blouse van haar meest favoriete leerling! Ik schoot in de lach, had het allemaal zien gebeuren en tja, dat werkt op mijn lachspieren....

Kwaad keek ze mijn kant op, stak haar vinger naar mij en vervolgens naar de deur, ik mocht er weer uit! Tja, voor lachen werd je ook al weggestuurd! Als ik op de gang ben aangekomen, loopt er een leerkracht langs, die vraagt: wat heb je nou weer gedaan An? Ik keek hem aan en zei: gelachen omdat ze een pottertje door de klas spoot!

Heel even was het stil, toen met een bulderend geluid barstte meneer V in lachen uit, tranen liepen over zijn wangen en ik deed braaf mee. Juffrouw B is niet naar de gang gekomen om te kijken waar al dat gelach voor was, maar het is wel de laatste keer geweest dat ze me naar de gang stuurde...

Schrijver: An Terlouw, 26 april 2017


Geplaatst in de categorie: school

3.6 met 5 stemmen 200



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jacob van Schaijk
Datum:
26 april 2017
Schitterend!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)