Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Luisteren, alleen maar luisteren!

Soms is het alleen maar nodig om te luisteren, meer niet maar minder ook niet! Soms hoef je niks te zeggen, je hoeft er alleen maar te zijn, niet meer, maar ook niet minder. Soms, lopen ongevraagd tranen over iemands gezicht, niks meer, niks minder. Soms, door alleen maar te luisteren naar iemand, komen de waterlanders die voor opluchting zorgen en tevens de raadgevingen die worden voorgesteld!

Het kost niks, luisteren, de doos tissues op tafel, de oren die hun werk doen en daar waar nodig, antwoord geven: wat moet ik nu? Is het wereldschokkend? Nee hoor helemaal niet, maar de persoon in kwestie ziet de oplossing niet, weet het niet meer! Radeloosheid is zichtbaar, net als de tranen waar ze machteloos niets tegen doen kan: zit ik hier nog te huilen ook, snikt ze!

Nog een tissue en een glas water, wanneer ze dan klaar is met het hele debacle, het probleem, het enorme nare gevoel, ben ik klaar met luisteren en zeg: ik begrijp je zo goed, dat het misschien vreemd klinkt wat ik nu zeg, maar: je moet niet kijken naar wat de ander doet, je moet zelf actie ondernemen! Zelf de stoute sandalen aantrekken, zelf het gesprek beginnen!

Verbaasd kijkt ze me aan, laat het op zich inwerken en zegt: je hebt gelijk dat moet ik doen! Ze is er nog niet, maar na het luisteren is het begin er.
Alleen luisteren, meer niet!

Schrijver: An Terlouw, 27 juni 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 2 stemmen 129



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)