Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen over overlijden

Ja, ik wil!

Wat mijn ogen zagen, vertaalden zich via mijn pen in het volgende sfeerverslag bij het ochtendontbijt in Hotel Ruland te Altenahr, Eiffel, augustus 2017 op vakantie!
 
Ja, ik wil!
 
En plots,  ja met een onverwachte oogopslag vanaf mijn ontbijttafel stond hij daar, mijn vader, wijlen mijn vader. Mijn vader Gerrit Jan Krediet, geboren 9 november 1908, overleden op mijn verjaardag 12 februari 1984.
 
Ja, daar stond hij mijn vader in zijn laatste levensfase, grijze kop haar, hoofd wat gebogen, mond wat openstaand, bril half op de neus, rug wat gebogen, grijs vest, blauw overhemd, dondergrijze pantelon.
 
Stond hij daar dus met gebogen rug, bijna starend, gapend naar buiten te kijken, naar het zware werk van het hotelpersoneel de linnenvervoerwagen bevoorradend.
 
Ook hij had hard gewerk. Te hard, hij was echt aan vakantie toe, aan een hele lange vakantie toe, hij was moe, zo moe!.
 
Hier in Duitsland kwamen ze het liefst op vakantie, daar werd het best voor hen gezorgd en zij, zijn vrouw, al meer dan een halve eeuw lang, vulde aan waar nodig: "Wil je het zout, wil je de boter, wil je nog wat". Ze hield van die man, ontzettend veel en steeds meer.
 
Hij, hij zou op een dag gaan liggen en niet meer willen opstaan.
 
“Opstaan, opstaan“, zij drong er op aan de volgende ochtend. Ze zou hem willen dwingen maar vulde met aangepaste dienstbaarheid haar liefde aan en in:
"Wil je nog wat drinken, wil je nog een zakdoek, zeg maar wat je wilt“.
 
Zijn ogen glansden en sjanden zelfs een beetje richting haar, zijn liefje en met een wat ondeugende toon fluisterde hij:
 
"Ja, de pil, ja, ik wil!“   

Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 2 september 2017


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.5 met 2 stemmen 640



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)