Alie was boos
Ik ben vroeg opgestaan, zes uur gaf de wekker aan, maar kenau Alie in het kamertje naast mij hoorde ik nog zwaar snurken, ik werd er beroerd van. Door renovatie van onze huurhuizen in het Drentse dorp kregen we van de gemeente een ander onderkomen aangeboden, maar Alie ging wonen bij een lesbische vriendin in Assen en ik kreeg een klein vervallen huisje dichtbij de hei. Na een paar weken al belde ze mij op of ze bij mocht wonen, want ze had ruzie gekregen met haar vriendin.
Alie die spoedig een baantje als toiletjuffrouw in een warenhuis had gevonden kwam op een middag vroeger thuis omdat ze zich niet lekker voelde en was hevig verontwaardigd toen ze zag dat haar vriendin met een man in bed lag. Ze kende die kerel, want Alie was een keer met haar vriendin Chantal op het strand van Callantsoog en hadden niet in de gaten, dat ze op het naaktstrand liepen. Daar lag dichtbij de duinen een naakte man met zijn geslacht bedekt met een zwarte hoed. De vriendinnen vonden dat gek en liepen gauw giechelend door, maar Chantal zei op de terugweg keihard dichtbij de man met de hoed:
''Normaal gesproken neemt een heer zijn hoed af voor een dame.''
Hij deed het ook nog, Alie liep gauw door want die houd daar niet van, maar Chantal nam naast de man plaats. Ongeveer twintig meter verderop wachtte Alie nog op haar vriendin, maar die bleef bij de man zitten. Kwaad geworden liep ze toen naar de auto en wachtte op haar, want Chantal had de autosleutel. Na een poosje kwam ze aanlopen en opende het portier van de auto. Toen ze vertelde, dat ze de man had uitgenodigd om een keer een kopje koffie te komen drinken kregen ze in de auto flinke ruzie en zeiden daarna niets meer tegen elkaar. Alie was erg boos geworden, dat haar vriendin waarmee ze soms een lesbische relatie had, met die man had aangeknoopt.
Het was nog erg stil en ik besloot een korte wandeling in de omgeving te maken. Na een kwartier nam ik plaats op een bank en had ik een mooi uitzicht over de hei. Opeens zag ik in de verte iemand naderen op een fiets. Het was een vrouw. Toen ze mij genaderd was begroette ik haar en ik dacht, dat ik haar wel eens in de supermarkt had zien lopen, ze droeg een ponykapsel en had een smal gezicht met helblauwe ogen. Ik schatte haar in de veertig en ze zag er aantrekkelijk uit met haar volle lippen. Ze droeg een lange donkere jas. Ze stopte en ze kwam van haar fiets af en ze zei:
''Mag ik effen bij u zitten?''
''Dag mevrouw, gaat u maar lekker zitten, ik houd wel van gezelschap.''
Ze ging naast me zitten en ze rook naar parfum. Ze keek mij aan met die helblauwe ogen, waarin tranen waren verscholen. Ik dacht ze heeft verdriet om iets. Ik vertelde haar, dat ik tijdelijk in een ander huis woonde, omdat de woningen in onze buurt worden opgeknapt.
''Mijn buurvrouw is toen verhuisd naar Den Haag en bij een vriendin gaan wonen. Ze kregen ruzie om een man en toen vroeg ze door de telefoon of ze zolang bij mocht wonen en dat vond ik goed. Ze lag vanmorgen vroeg nog lekker te slapen en besloot ik een korte wandeling te maken. Maar nu U, ik zie tranen in uw ogen. Is er wat aan de hand?''
''Wilt u het horen, mijnheer?''
''Vertel'', zei ik.
''Ik was achttien, toen ik verliefd werd op een barkeeper, een knappe man. Toen ik twee maanden met hem ging wilde hij, dat ik de hoer ging spelen. Dat heb ik een jaar gedaan, maar ik trof steeds zulke rare figuren met idiote wensen op seksgebied, dat ik besloot te stoppen met dit leven. Dat was tegen de zin van mijn vriend, want hij had mijn geld nodig voor zijn dure auto. Hij sloeg mij bont en blauw toen ik weigerde aan zijn wensen te voldoen en mocht ik zelfs het pand waar ik werkte niet verlaten. Niemand wens ik de dood toe, maar op een dag kreeg ik bericht, dat hij met zijn auto uit de bocht was gevlogen en tegen een dikke boom was gebotst, hij was op slag dood, vertelde de politie mij. Dit voelde ik als een bevrijding en ben verhuisd naar een nette buurt.''
''Dat is allemaal niet zo mooi, mevrouw.''
''Er kwam een nieuwe man op mijn pad, een bewaker. In het begin had hij alle tijd voor me.''
Ze zuchtte, en zei verder:
''Hij kreeg het zo druk met zijn duiven, klaverjassen en uren achter de computer, hij had geen tijd meer voor mij. Daar komt nog bij, dat hij vaak nachtdiensten heeft en als hij thuis komt slaapt hij meteen, hij ziet me niet eens. Vanmorgen kroop ik nog bij hem in bed om hem lief te hebben, maar hij duwde mij met volle kracht het bed uit en ik viel op de grond. Kijkt u maar mijnheer, allemaal blauwe plekken op mijn armen en benen. Ach, waarom vertel ik u dat allemaal, ik ga weer naar huis.''
Ze pakte haar fiets en ze nam afscheid van mij.
Ook geen gelukkig huwelijk, dacht ik.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: ex-liefde
vriendin
434
Geef je reactie op deze inzending: