Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Mijn eerste vakantie vlak na de oorlog

Vlak na de oorlog toen ik bijna vijftien was mocht ik in augustus komen logeren bij tante Aaltje en Ome Piet. Er was geen geld om vanuit Amsterdam met de trein en de bus te gaan, maar mijn vader had voor een zacht prijsje een fiets met versnellingen op de kop getikt bij een mede kampgevangene. Samen hadden ze het concentratiekamp overleefd in Duitsland en waren gezworen vrienden geworden voor het leven.

Vlak na de oorlog was er genoeg werk om het zwaar beschadigde Nederland weer op te bouwen en vader en zijn vriend Johan hadden gesolliciteerd als tramconducteur en werden aangenomen. Toen vader in een gesprek met Johan het erover had, dat zijn zoon Kees in de vakantie mocht logeren bij zijn zuster Aaltje, bood zijn vriend hem een mooie fiets aan, die al die oorlogsjaren op zolder had gestaan, voor twintig gulden, alleen de banden moesten vervangen worden en dat kon bij onze fietsenmaker in de buurt.

Wat was ik daar blij mee en op een regenachtige dag vertrok ik. Gekleed in een lange blauwe broek, een bruine colbert en daar overheen een lichte versleten regenjas stapte ik op mijn fiets. Moeder stond op de stoep en gaf mij een kusje, en zei:
''Doe voorzichtig jongen en stuur een briefkaart, dat je goed aangekomen bent.''
In die tijd had bijna niemand van de gewone bevolking een telefoon, tante Aaltje en ome Piet ook niet. Het was een lange rit naar de waardpolder nabij Schagen in de kop van Noord-Holland.

Vanaf Amsterdam- zuid fietste ik naar de pont achter het Centraalstation. Tunnels waren er nog niet, dus al het verkeer naar het noorden ging via de pont. Beschut tegen de regen stond ik op de pont en keek over het IJ, waar de zuidwesten wind de golven hoog opjoeg. Fijn vond ik dat, eindelijk alleen op stap en dat was een avontuur voor mij.

Toen de pont aangemeerd was in Amsterdam noord kon ik mijn reis voortzetten. Bar slecht weer was het nog steeds en de wind was harder gaan waaien, maar omdat er vlak na de bevrijding meer voedsel was, nog wel op de bon, was ik weer behoorlijk aangesterkt, deze lange magere jongen met z'n donkere krullenkop. Inmiddels was het gelukkig droog geworden, maar de wind bleef hard doorwaaien en was gedraaid naar het noordwesten, dus ik had nu wind tegen.

Onderweg had ik de paar boterhammen met kaas, die moeder had meegegeven, al opgegeten, maar ik had trek om ergens een kopje koffie te drinken. Ik stopte dichtbij Alkmaar bij een café en zette mijn fiets tegen de gevel. Binnen waren geen gasten, erg stil dus, maar ik nam plaats aan een tafeltje en wachtte af. Daar verscheen een jong meisje, misschien van mijn leeftijd, slank en krullend lang blond haar en ze keek mij aan met die helblauwe ogen, wat een schatje, dacht ik. Thuis was ik door mijn moeder dom gehouden voor wat betreft vrouwen, dus was ik erg verlegen toen dat mooie meisje mij zo lief aankeek, ik wist niet wat ik moest zeggen.

Ik bestelde bij haar een kopje koffie en toen ze dat bracht met een koek erbij, ging ze tegenover mij zitten. Je bent wel bijna vijftien, maar de aantrekkingskracht naar het vrouwelijk geslacht begon toch te werken. Ik kreeg voor mijn gevoel een vuurrode kop en mijn hart bonsde in mijn keel. Ze vroeg waar ik vandaan kwam en waar ik naar toe ging en wat mij opviel waren haar prachtige mooie witte tanden als ze lachte met dat knappe gezichtje.

Gelukkig werd ik wat rustiger en vertelde over de hongersnood in Amsterdam en de doden, die ik op straat had zien liggen. Ja, ze had erover gehoord en bij haar ouders kwamen ook mensen met handkarren en fietsen aan de deur om goederen te ruilen voor eten. Haar vader is nog steeds boer en zij verdiende in de vakantie wat bij als serveerster in het caférestaurant van de buren. Toen er bezoekers kwamen moest zij weer aan het werk en heb ik afscheid van haar genomen. Ze was zo vriendelijk, dat ze meeliep naar buiten en langdurig bleef zwaaien totdat ik de hoek om was. Ik was verbouwereerd over haar vriendelijkheid, was iedereen maar zo, dacht ik nog.

Schrijver: kees niesse, 15 november 2017


Geplaatst in de categorie: vakantie

5.0 met 1 stemmen 1.613



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)