Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

39 jaar geleden.

Dat tijd vliegt, weten we allemaal, negenendertig jaar geleden lag ik in het ziekenhuis, na drie maanden rust te hebben moeten houden, omdat ‘ het kindje niet groeide’ was ik het, met de feestdagen in aantocht zo verschrikkelijk zat dat: ik op de dag ervoor, het hele huis aanpakte, bedden verschoonde, de was draaide, de kerstboom opzette en heerlijk moe was!

De Kerst kon komen, het kindje ook want ik was er klaar voor! De dag erna moest ik op controle komen, nam een fles urine mee, zodat men dat kon nakijken en nog voor ik goed en wel thuis was, werd er al gebeld, zag ik op het antwoordapparaat, ik moest meteen terug.

Ja vast! Eerst zorgen dat de andere kids onder gebracht konden worden en zo toog ik naar het ziekenhuis, met een tasje met spulletjes....die nacht sliep ik amper, logisch. Niet zozeer omdat ik ergens last van had, nee ik zag op tegen het ‘ inleiden van de bevalling’ middels een infuus en vergeet niet, het is een fors aantal jaren geleden, dus van pijnmedicatie was geen sprake!

Inmiddels is het gelukkig ochtend en word ik naar de verloskamer gebracht, alwaar een naald mijn arm ingaat, verder komt men niet want mijn status is zoek! Jawel. Kon er ook nog bij! Toen het vermaledijde ding gevonden was, werd het kraantje aangezet en de zooi liep m’n lijf in, om jou eruit te laten komen, de couveuse stond klaar want men zei: dat je superklein was....

Ach ook kleine kinderen worden groot, al dan niet middels een couveuse. Dan begint het medicijn te werken en de weeën volgen elkaar in rap tempo op, want niet alleen de weeën van dat goedje, maar ook van mezelf maakten dat het een slijtageslag werd van heb ik jou daar! Geen moment rust tussendoor!

Om 11u59 werd je geboren, al met al een supersnelle bevalling, maar het mooiste was toch wel dat je 53 cm.was, en bijna 7 pond, dat is niet echt klein te noemen dacht ik! En omdat alles zo goed ging, het woendag was, werd er een ambulance geregeld en mochten we na drie uurtjes naar huis! Dat was prettig en in die tijd heel normaal, je ging tien dagen je bed in en er kwam de hele dag iemand de honneurs waarnemen wat betreft de andere kids en het eten en de boodschappen ect.

En dat is morgen, 20 december op de kop af, 39 jaar geleden! Mijn dochter, mijn trots, mijn jongste, mijn liefste kind! Ik hou van je!

Schrijver: An Terlouw, 19 december 2017


Geplaatst in de categorie: geboorte

3.5 met 2 stemmen 1.048



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
21 december 2017
Details van zwangerschap en bevalling blijven zeker moeders altijd bij. Helder en met gevoel opgeschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)