Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Liselores lotgevallen in welzijnsland - Liselores nieuwe leven (1)

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie)

Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren, krabben en koraal. De jonge heks was zich nog steeds vaag bewust van een zacht gehuil van een wolf. Het geluid klonk ergens in de verte, gedempt door het water. Ze wilde haar ogen openen, maar wist niet zeker of dat kon. Met haar handen tastte ze om zich heen. Was ze nou echt op de bodem van de zee, of was ze in de heksenhemel? Het zand van de zeebodem voelde zacht. Helemaal niet korrelig. De grote krab die haar hand ontdekte, bewoog richting haar gezicht en raakte haar wang liefkozend aan. Een dolfijnensnuit duwde tegen haar andere wang. Een zeeslang kronkelde om haar benen. Langzaam opende ze haar ogen.

Het eerste wat ze zag, waren de liefdevolle ogen van haar eenhoorn die gebogen over haar heen stond. Hoorntje? Hoorntje was bij haar! Waar ze ook was, ze was zó blij dat hij bij haar was! De dolfijnensnuit bleek van Spetter te zijn en de grote krab was de drakenpoot van Lana. Haar dieren waren bij haar! De kronkelende zeeslang was haar eigen slang Zara en zelfs dwergfeetje Bibi liet van zich horen. "Wakker worden, slaapkopje, er is bezoek voor je!" Bezoek? Voor haar? Op de bodem van de zee? Of was ze toch in de heksenhemel? Ze werd langzaam wakker, duwde zich omhoog op haar ellebogen en keek wat beter om zich heen. Hoe kon dit nou? Ze lag in haar eigen toverbed! Hoe was ze daar nou beland?

Er werd hard op de deur geklopt, en de stem van haar vadertovenaar maakte Liselore duidelijk dat ze echt in haar eigen toverbed lag, in haar eigen hekskamer bij haar eigen toverheksouders, waar ze tijdelijk weer woonde nadat ze in Triastad in een diepe depressie was geraakt. "Er is bezoek voor je, Liselore", zei de stem van haar vadertovenaar. "Zie je wel", zei Bibi, "ik zei het toch!" Liselore begreep nog steeds niet wat er nu precies gebeurd was, maar kwam langzaam nog wat meer overeind. Haar vadertovenaar klopte nogmaals. "Ja, papa", zei de jonge heks. Haar stem klonk wankel en vreemd schor. "Hoe kom ik hier nou terecht?" Liselore keek haar dieren en het dwergfeetje niet begrijpend aan. "Je denkt toch niet dat wij je van de Frananse rotsen laten springen!" Het kleine dwergfeetje stond op haar arm en keek haar streng aan, terwijl ze haar piepkleine vingertje vermanend heen en weer bewoog.

"Maar jullie waren allemaal bij me", zei de jonge heks. "We waren allemaal bij je in je droom, Liselore", antwoordde Hoorntje. Zijn stem klonk liefdevol als altijd. "Wij gaan overal met je mee, ook in je dromen." Liselore streek met haar handen door haar lange haren... had ze dit allemaal gedroomd? Door zichzelf aan te raken, kwam ze weer in de werkelijkheid terug. Opnieuw hoorde ze geklop op de deur. "Liselore, je bezoek wacht op je." "Ja papa, ik kom eraan." Haar stem klonk al iets vaster en minder schor. Nog enigszins beduusd van alle avonturen die met zoveel werkelijkheidszin zich in haar hoofd hadden afgespeeld, zwaaide ze vermoeid haar beide benen naast het toverbed en stond ze wankel op. Ze had geen idee wie er op bezoek kwam, maar aankleden was haar nu teveel werk. Ze trok een pastelkleurige kamerjas over haar witte nachtjapon en stak haar voeten in twee donkerrode hekspantoffels. Samen met haar krachtdieren en dwergfeetje Bibi op haar schouder, liep ze de trap af naar beneden.

In de woonkamer trof Liselore haar toverheksouders, maar er was geen bezoek. Ze keek haar vadertovenaar Herald vragend aan. "Je bezoek wacht op je voor de voordeur, meisje." Hoewel Liselore inmiddels een heksvrouw geworden was, noemde Herald haar nog steeds liefkozend 'meisje'. En hij mocht dat. Liselore vond het wel vreemd dat haar toverheksouders bezoek voor de voordeur lieten staan, maar ze was te vermoeid om veel vragen te stellen en liep terug de gang in waar ze de voordeur opende. Opeens was ze klaarwakker. Voor de deur zat een wolf. En ze wist meteen dat het haar wolf was. Hij was naar haar toe gekomen! Want dit jaar werd ze vijfentwintig jaar, wel pas aan het einde van het jaar. Maar de wolf kwam altijd op het moment dat de jongvolwassen heksen en tovenaars dit het hardst nodig hadden.

De wolf stond in de krachtdierenriem van Welawereld voor het element aarde en de realiteit. De slang beheerde het element vuur, het idealisme en de seksualiteit. De draak stond voor het element lucht, de rede en de rationaliteit. De dolfijn belichaamde het element water, de emoties en het gevoelsleven. En de eenhoorn stond voor de geestkracht. Iedere heks en tovenaar had de krachtdieren van de vijf elementen nodig om de lessen van het toverheksleven te leren. In de vlaggen van landen en steden in Welawereld kwamen deze vijf elementen tot uiting in een vijfpuntige ster, het pentagram, wat een belangrijk spiritueel symbool was voor alle heksen en tovenaars. Mosastad, de geboortestad van Liselore, voerde een rood gekleurde vlag met een wit pentagram.

Ontroerd knielde de jonge heksvrouw voor haar wolf en keek hem in zijn ogen. Zijn linkeroog was bruin en zijn rechteroog blauw. Hij had een zilverzwarte vacht met een magische gloed. Zijn poten en staart waren donkergrijs, uitlopend naar lichtgrijs en aan de uiteinden zilverwit. Onder zijn indrukwekkende zilverzwarte kop droeg hij een hartvormige zilverwitte bef. Liselore stak haar hand uit, die de wolf liefkozend likte. "Bailo", zei Liselore zacht. Want zo zou ze hem noemen. Ze streelde zacht de brug tussen zijn bijzondere ogen, waardoor zijn energie zich met de hare vermengde. Daarna omhelsde ze haar nieuwe metgezel en liet haar tranen de vrije loop. De krachtdierenriem van de jonge heks was compleet.

(aan een verder vervolg wordt gewerkt)

... De illustraties bij de verhalen van Liselore zijn van de getalenteerde kunstenares Josephine Wall, zie link. ...


Zie ook: http://www.josephinewall.co.uk/

Schrijver: Lilith de Wit, 22 april 2018


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.2 met 5 stemmen 148



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
4 mei 2018
Email:
hmessielive.nl
Lilith, wat een ontnuchterend en tegelijk verlicht ontwaken uit de droom van Liselore.
Vol verlangen zie ik jouw vervolg tegemoet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)