Ziera mijn rat

Over Ziera mijn rat.

Ze sliep bij mij op bed, op mijn schoot en ook wel eens op m’n nek.
Het was zo treurig die ene dag in juni.
Het was al eerder begonnen.
Al zo’n 2 maanden terug, rond half april.

Mager werd je ook al at je genoeg.
Ik dacht dat je gewoon verkouden was, of een griepje had.
Achteraf had ik beter kunnen weten.
Misschien was het dan niet zo afgelopen.

Ik kocht vitamientjes voor je.
Je kreeg extra groente en fruit.
Gelukkig was je daar dol op.
Nog naar de dierenarts geweest om speciaal voer voor je te halen.
Helaas bleef je toch magerder worden.
Soms leek je net een wandelend geraamte.

Toen je halverwege mei weer ziek werd, wist ik het zeker.
De medicijnen zouden nou niet meer helpen.
Dat heeft de dierenarts nog tegen mij gezegd.
Erg verdrietig was ik, heel erg verdrietig.

Het was nu de eerste week van juni.
Je was alleen maar zieker geworden.
We hebben het heus nog wel aangekeken hoor.
Op aanraden van mijn ouders en de dierenarts heb ik besloten je te laten inslapen.
Het was beter voor je zo.
Daar was ik het eigenlijk wel mee eens.
Hoeveel verdriet ik er ook van had, het was beter zo.

Die ene dag in juni, de dag waarop je eeuwig zou blijven slapen.
Nog bijna elke dag denk ik aan je, en mis ik je.
Nog steeds verdrietig over hoe het is gelopen.
Maar toch een beetje blij.
Zo had je geen pijn meer en kon je eindelijk eens goed uitrusten.

Schrijver: Valérie, NH, 7 mei 2003

val_ratloverhotmail.com

rat huisdier ziera huisdier ziera

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 9 stemmen 1.402