Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Boemerang

Ik hou een foto in mijn hand.
Mijn ogen glijden over de kleuren, de vormen, tasten het papier af met hun gretige blik.
Mijn handen laten hun vingertoppen over de lijnen gaan, snel, vluchtig, ik heb mezelf net op tijd in de hand om te verhinderen dat mijn lippen het spelletje meespelen.
De man, jongen, persoon op de foto kijkt naar een verte, in zichzelf, met zijn ontzettend mooie ogen in zijn ontzettend mooie lach.
Ik voel je bijna, ruik je, het lijkt of mijn mond, mijn hals heel even warm wordt bij de herinnering aan jouw liefdevolle zoenen.
Ik breng de foto dichter bij mijn ogen.
“Wat doe je daar?” vraag ik liefdevol, zachtjes. “Daar hoor je niet. Hier hoor je, hier.”
Je oneindige glimlach weigert me te zeggen waar je naar kijkt.
Ik zucht, druk de foto tegen mijn wang.
De zilveren spetters in je helderblauwe ogen lijken voor mij bestemd, je gouden haren lijken te smeken om een aai van mijn hand. Voorzichtig wil ik je neus beroeren, je wangen, maar het papier houdt me tegen met een kil verwijt.
“Wat?” vraag ik harder dan ik wilde. De klokkentoren achter je sterke rug lijkt een roffel van mijn hart te slaan.
“Het was niet mijn schuld,” fluister ik geluidloos, maar mijn rode wangen verraden te veel.
Ik draai mijn hoofd een seconde af, vol schaamte, maar keer vlug, gretig bij je terug.
En opnieuw voel ik je vlakke vormen, ruik ik je reukloze jou.
Een moment. Een kort moment.
Waar ben ik mee bezig? Wat ben ik aan het doen?! Vol afschuw gooi ik de foto van me af, als een boemerang lijkt hij terug te keren in mijn hoofd. Nee, nee, niet weggaan, kom terug!
Ik zak op mijn knieën, graai angstig op de grond, bang je koude warmte een seconde te moeten missen.
Waar ben ik mee bezig?
Ik schuif mijn gedachten aan de kant, druk op de uitknop en schudt de schuldgevoelens weg.
En ik voel je lippen, ik voel je stekende blik buiten mijn gezichtsveld.
Ik kijk smekend naar de klokkentoren, maar zelfs zijn machtige wijzers weten niet wanneer je terugkomt.
Of je terugkomt.
En ik hou de foto dichterbij, om hem vol liefde opnieuw te betasten.

Schrijver: Suzanne Peters, 2 juni 2003


Geplaatst in de categorie: idool

1.4 met 50 stemmen 2.738



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Scarlet
Datum:
30 oktober 2003
Email:
scarlet_salviahotmail.com
Gewoon verbluffend! Ik word er helemaal stil van.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)