Idee 86.

In 't ziekenhuis te Amsterdam - dat gasthuis heet, ik weet niet waarom - moest een matroos geamputeerd worden. Professor - ik meen Tilanus - zette hem z'n been af. De man rookte bedaard z'n pijp, beet nu en dan op de tanden, maar verhief zich boven de pijn.

Professor T. bewonderde die sterkte van ziel, en sprak daarover met lof, terwijl hij 't verband legde.

Opeens geeft de moedige patiënt een gil. Professor had hem met een speld gestoken.

-Hoe... zó schreeuwt gij, die zo-even...

--Dat's waar... maar zie je, professor, die speldenprik hoort er niet bij.

De matroos had gelijk.

Biografie van deze schrijver

matroos pijn spelden pijn speldenprik

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 6 stemmen 1.329