Wereld van glas
Ze bouwen daar schepen...
In het blauwe landschap gezeten: elf apostelen. De twaalfde ligt met zijn gezicht dood in de vermicellisoep. De dreigende lucht boven hen in Bijbels, en wanneer het onweert spreekt Golgotha.
De apostelen koesteren zich in het schrale najaarslicht dat sporadisch door de wolken heen dringt. De oostenwind bijt in hun lange haren. Ze hebben jeuk want kleine blauwe torretjes en vermetele blauwe teken kruipen rond achter hun oren.
De apostelen spreken geen van allen. Ze kijken elkaar niet aan. De tafel waaraan ze zitten en eten is bedekt met linnen dat vol gaten zit. Het servies erop is van glas. De plateaus, de karafjes, de teljoor met blauwe jaden, de vissenkom in het midden van de tafel met haar school blauwe guppies, alles is van glas. Zelfs de wijn is vloeibaar glas, mousserend, blauw in zijn doorschijn.
Onderwijl de wind: hij speelt met de knalblauwe linten aan de armleuningen en de tafelpoten. Het kleine meisje dat ze gestrikt heeft is weg.
Ze kon mooi zingen. "Zeg Kortjakje waar ga je hene," van een pampiertje afgelezen. Daarna deed ze iets grappigs. Ze trok het schedeldak van haar hoofd en onmiddellijk sprongen haar hersenen met een triomfantelijke kreet naar buiten. De mond van het meisje begon daarop allerlei vrolijke liedjes te zingen en de hersenen dansten op hun pootjes over de tafel.
Maar plotseling verdween de glimlach van het halve-hoofd-meisje. Haar blik werd bleek en grimmig. En toen schoten de hersenen een van hun twee uitgedroogde garnalenogen als een kogel recht in het gezicht van een van de apostelen. Deze zakte zonder een kik te geven ineen en viel met zijn hoofd in zijn eigen soep.
De lucht is niet mooi. Grijs met een schrale bewolking waaruit zo nu en dan regen valt. En iedere keer als er een druppel het tafelblad raakt, sterft een van de visjes in de kom.
De apostelen zelf nemen geen notitie van deze massaslachting. Zijn hebben allen gelijktijdig een wijsvinger in de blauwe wijn gedoopt en laten het kristal zingen tot het barst. En zij, de apostelen, want ook die zijn van glas.
Uit: 'De vrouw in de kamer', 2004.
wanadoo.nlGeplaatst in de categorie: religie
vervreemding
1.012
Geef je reactie op deze inzending: