Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

FEMKE DE KOE

De koe Femke is altijd een beetje anders geweest als andere koeien van boer Bijlsma. Toen zij een kalf was werd zij verstoten door haar moeder omdat ze een vies luchtje had, wat zelden voorkomt. Zij was door de boerin Aleida met de fles groot gebracht en ze hadden een hechte band gekregen. Femke was aanhankelijk en liep altijd wat apart van de rest van de kudde. Omdat Aleida van haar hield mocht ze blijven. Zoiets voelt een koe aan, want het zijn slimme lieve beesten en nieuwsgierig bovendien. De leidster van de kudde liep voorop het pad door het weiland, als een mens met een wichelroede voor de aardstralen. Even verderop liep de reserveleidster. Ze produceerden allen veel melk en waren er geheel op in gesteld.

Na tien jaren gaf Femke niet zoveel melk meer, ook had zij nog geen kalf gekregen. Een beetje buitengesloten van het alledaagse praatje van koeien onderelkaar droomde zij van de zee. Aleida vertelde altijd van de zee, van het strand, de wind en de wolken. Femke hield ook van de wolken en fantaseerde er dierenfiguren in.

Nu was het weer voorjaar, Femke was inmiddels achttien jaren oud. Ze was wat mager en zag wat slecht maar Aleida kon geen afscheid nemen. Vandaag ging Femke voor het eerst weer naar buiten. Heerlijk vond ze dat, dan kon ze weer haar eigen gangetje gaan. Ze liep alleen in een stukje weiland dicht bij de boerderij. Die dag mocht ze voor het eerst mee op de praam met melkbussen. Een heerlijk boottochtje werd het, rustig voeren ze door de sloten van Friesland. Bij het kanaal kon je ver zien, bijna tot de zee. Femke stelde zich een branding voor met windkracht negen, maar het was zeer mooi voorjaarsweer. Aleida streelde de brede kop van het dier en fluisterde woordjes. Boer Bijlsma stond aan het roer, de motor maakte een zacht ronkend geluidje. In de verte waren de eerste kieviten te horen. Femke was intens gelukkig en keek verbaasd om zich heen. Die avond lag zij te dromen van een groot schip dat zich langzaam om Kaap de Goede Hoop bewoog, met grote witte zeilen.

Boer Bijlsma zag zich genoodzaakt de boerderij te verkopen en zo zijn laatste jaren als hobbyboer te slijten. Aleida zorgde nog steeds voor Femke en breide hele partijen sokken. Eenentwintig jaar is Femke geworden, een gelukkige oude koe. Aleida was dankbaar dat ze zo lang geleefd had, maar miste haar jaren elke dag opnieuw. Ze nam een andere koe, een vogel en een hond, maar daar moest ze eerst weer een band mee krijgen. Femke voelde haar stemmingen altijd haarfijn aan en zo kwam ze tot rust. Maar alles gaat voorbij en op een nieuwe voorjaarsdag zat Aleida weer te breien in het zonnetje en was weer gelukkig met haar bestaan. Tijd om een toertochtje te maken met de buiten dienst geraakte praam en te denken aan haar laatste tocht met de zeeminnende Femke, de wonderkoe.

Zwart wit Einde

Schrijver: foppe oostenbrug, 10 april 2005


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 5 stemmen 971



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Iris
Datum:
23 november 2008
Email:
iris.aguirretigo.com.py
Foppe, ik ben ook overtuigde vegetariër en lees heel graag jouw (dieren)verhalen. Dankjewel voor al die ontroerende vertellingen.
Naam:
foppe
Datum:
7 juli 2006
Dank je wel voor je positieve reactie. het is inderdaad beter geen vlees te eten. Ik schrijf meer over dieren en heb ook een boekje gemaakt genaamd vreemde vogels, met twintig dierenverhalen, daar staat dit verhaaltje in. Veel leesplezier op nederlands.nl gewenst.
Naam:
Neeltje Diepeveen
Datum:
6 juli 2006
Email:
neeltjediepeveenhet.nl
Foppe, wat een lieflijk en zachtmoedig verhaal. Als overtuigd vegetarieër kan ik dit zeer waarderen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)