Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

ONZE MAN 12

Uitstapje

Geboeid keek hij naar buiten. De man zat samen met een aantal medebewoners van het verpleeghuis in de bus op weg naar de jaarmarkt in een naburig stadje. Hoewel hij de streek waar hij heel zijn leven gewoond had niet meer herkende, genoot hij met volle teugen van het landschap dat aan zijn raam voorbij trok. Bomen en akkers, weilanden met grazende koeien en schapen, een verre horizon en zowaar een draaiende molen hielden zijn blik voortdurend gevangen. Alsof hij deze alledaagse beelden al heel lang kwijt was en nu tot zijn verbazing weer terug zag. Na het busreisje volgde een plezierige rondwandeling door het stadje. De man keek aandachtig naar de levendige en gezellige drukte om zich heen. En ook hier leek een wereld uit voorbije dagen voor hem open te gaan.

Na de terugreis stapte hij vermoeid maar met een lekker gevoel uit de bus. Goedgemutst schuifelde hij naar binnen, naar zijn vaste plekje in de huiskamer. Hij was weer thuis. Thuis van even weggeweest. Of was het andersom, weg van even thuis geweest? Stilaan vielen zijn ogen dicht. Heden en verleden versmolten in een tijdloos dutje.

Schrijver: bert van der linden, 24 april 2005


Geplaatst in de categorie: ziekte

2.2 met 4 stemmen 729



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)