Jetski brult Hofvijver wakker
Eigenlijk is mijn familie van hem vervreemd.
Hem: mijn broer Karel, in Den Haag Karel de Kale. In mijn geboortestreek ‘Karel Haagse Bluf’ of ‘Karel Bluf’. Velen denken dat hij mijn tweelingbroer is.
Fout. Hij is het niet, maar hij lijkt. Ook ik ben erfelijk kaal bejegend. Ze halen ons altijd door elkaar. Vroeger al.
Dat is lastig. Kom ik in Den Haag, dan liefst bij donkerte met een pet op. Dan zwerf ik door de stad als paparazzi, maar zonder brom en camera. Alles zelf vastleggen in m'n brains.
Karel doet het ook. Maar zonder pet. Het hele jaar door.
Dit verhaal heb ik van Karel. Voor u Karel Bluf. Ik heb met hem contact. Als enige van de familie. ‘Ik ziet hem’ zeggen ze daar. ‘Dialek, pak-u-‘m?’
We spreken altijd af in de Posthoorn. Hij tegenwoordig met bierbuik, van melagomanie. Of mechancholie, hangt van z’n stemming af. Ik met pet, berenmuts in reserve en mooie plakkrullen. Goud.
Karel zegt altijd: ‘Kék uit voor Koot. Koot ziet alles. Hij binnû, bennu wij plèttû.’
Karel vertelt:
‘Het was augustus 1999. Sjakie was nog niet op de tv. En Fortuijn die liep hier op het Binnenhof voor z’n stukkies in Elsevier.
Mooi weer. Op de Denneweg liep Karel Bluf, met ene Arie van TV-West.
Die tv-West-man zegt “klopt niet.” Ik zeg: “klop wel. As un tang op dol wèffie. Wie kan dat nâw beter wetû jéj of ik die selluff d’r béij gewees ben en ut selluf bedacht heb!”
Ik knik. Neef Caesar van de Golden Earring heeft Karel’s wereldhit gepikt over de rotonde. Met muziek d’r bij. Tekst beetje aangepast, hup die gasten in Las Vegas.
En Karel fluiten naar de poet. Heel Den Haag weet dat, maar het mag niet hardop gezegd. Karel had niks opgeschreven. Voorgezongen, en geneuried. “Plebs van de bovenste riggel”, zegt Karel altijd. En “van je familie moet je het hebben, niet dan?”
'Ik zeg “Arie Westteeffee rot-ju-gauw-op-naar-ju-takku-buitenhuissie”, en loop door naar de Hofvijver. “Zien ik daar Sjakie Bral met een dwarskèkker naar een gierende spatmasjien.”
Dus ik ga naar Sjakie met z’n hele instuif van de slijmschuif d’r omheen. Ik zeg “Wat maak-ie me nou joh. Hoe ken nou ons land bestuurd worru met zo’n herriekabaal?”
Hij lachen en hij zegt dat het van de mensen is. De Hofvijver, van de Haagse mensen.
Ik zie Marnix Rueb, ‘t malle brilletje van Haagse Harry, stripfiguur toch. En allemaal dwaalgassies met pen en peper. Ik zeg: “Marnix gast man, wat is dit voor klerezooi. Die munnisters met hun ambperraat die mottu toch werku joh.”
Hij lachen: “ben je nou in énen voor orde en gezag mafkees van een Karel? Zeker omdat de zon schijnt. En die ambtenaren binnen moeten blijven.“
Volgens hem is het een stunt: een “jetski’, zo heet die waterscooter voor de hypersone jet set. De Hofvijver voor de Haagse Volksmens, tegelijk vandaag de eerste 'Scheuâhkalendâh'.
Opening van de jetskischool. Directeur: Brallie-Sjakie.
“Nou ’t mos niet veel leiper”.
Maar het werd nog veel meer van de maffe. Komt er een agent hoog te paard met een toeter. “Ik kende ‘m, ’t was de commissionér selluf. Hij seg allemaal oprottû. Ik schiet temet de Voorhout in richting Kneuterdèk.”
Volgens Karel Bluf, m’n broer dus, stond de volgende dag in de krant dat de Jetski-school “wegens opening de volgende dag direct was gesloten.”
Volgens Drecteur Bral was ”de komst van de politie niet in scène gezet.”*
Karel roept de ober: “Seg hé oûwu rukker breng nog ‘s effies twee schellinkpeekeltjes. Met twee snollies van de Poeldijkse brandweer.”
Wij lachen, hij zegt: “Ja Mijnheer”. ‘Ouwe commodus” zegt Karel Bluf. En die kan ’t zo onderhands weten.
En het werd die avond nog erg gezellig.
* Inderdaad: citaat uit De Telegraaf van 17 augustus 1999, door mijzelf achterhaald!
planet.nlGeplaatst in de categorie: humor
ordeverstoring
851
Geef je reactie op deze inzending: