Verhalen

Tot over mijn oren

Stapelgek ben ik op hem. Als ik in zijn grijsblauwe ogen kijk, dan smelt ik als een ijsje in de zon. Alles is perfect aan hem. Zijn donkerblonde haren, zijn puntgave gezicht, zijn heerlijke zachte huid en zijn eeuwig stralende lach. Nooit hoor ik hem mopperen, zelfs niet als hij ziek is.

Vanaf het moment dat we elkaar zagen, kon het niet meer kapot. Het was liefde op het eerste gezicht en zodra zijn huid de mijne raakte, kreeg ik een intens gelukkig gevoel. Al na drie dagen woonden we samen en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Hij is precies wat ik nodig heb. Hij straalt rust uit en brengt mij tot rust. Als ik het even niet meer zie zitten, hoef ik maar even naar hem te kijken en hem een knuffel te geven. Zonder een woord te zeggen begrijpen we elkaar en zonder al teveel moeite weet hij altijd weer een lach op mijn gezicht te toveren.

Hij houdt van heerlijk lange wandelingen maken en uitgebreid in bad gaan. Verder vindt hij alles best. Zonder klagen gaat hij met mij mee om boodschappen of koffie drinken bij mijn moeder. Hij geniet zelfs zichtbaar van het eten dat ik hem voorschotel, terwijl ik toch echt geen keukenprinses ben. Zijn ogen gaan twinkelen als hij naar mij kijkt en dat is andersom niet anders.

Nooit had ik gedacht dat ik zoveel van een man zou kunnen houden.
Hij is nog maar vier maanden, maar ik hoop dat als mijn zoon later groot is, hij een vrouw treft die net zo gek op hem is, als dat ik dat ben.

Schrijver: wendy77, 6 december 2005