Empirisme
Een dag uit mijn schrijversdagboek 28-10-2005
Na het lezen van de dagboekbijdrage van Pp op de Belgische site 't schrijvertje begon het denken over het onderwerp van deze dag.
Dat is een raar fenomeen. De woorden blijven hangen en zoeken een eigen weg. ‘Ik kan niet schrijven zoals jij leest’ of woorden in die strekking schreef hij en gebruikte ook woorden van de schrijver Leonard Nolens.
Ik ken de schrijver niet maar als iemand dergelijke dingen zegt, is het lampje aangestoken en wil ik meer duidelijkheid over de hele tekst. Dat wordt dus zoeken naar boeken van zijn hand.
We lezen met onze eigen ervaring op de achtergrond. Dat heet empirisme met een mooi woord dat van het Griekse woord empeiria afstamt en het betekent als ik me niet vergis: zintuiglijke indrukken, kennis en de herinnering daaraan.
Door eigen ervaring en herinneringen wijs geworden. Dat is interessant genoeg om even bij stil te staan. Want hoe worden de woorden die jezelf laat zien dan door anderen verstaan? Iemand met veel levenservaring zal er doorheen prikken en precies weten wat je bedoelt, een ander die zelden iets mee heeft gemaakt zal er misschien om lachen of het gewoon niet begrijpen.
Denken. Interpreteren, alles valt en staat met ons verstand en onze ervaring.
Maar moet je ook schrijven voor wat een ander leest? Is het ook juist niet spannend dat iedereen iets anders bij een tekst voelt of denkt net zoals een schilderij bij iedereen een ander gevoel oproept.
Mijn muziekminnende buurvrouw kocht deze week een drieluikje van mijn hand, zonder dat ze wist dat het op de maat van meeslepende Latijns-Amerikaanse muziek was ontstaan. Het lijnenspel danste over het papier. De zonnige kleurtjes trokken haar direct aan. Toen ze het bijbehorende verhaal hoorde was ze blij verrast en kreeg het kunstwerkje voor haar een meerwaarde. Ze had het met haar muzikale gevoel direct herkend.
Van een dichter las ik laatst een gedicht dat staccato ontstond op het toetsenbordklavier.
De tekst afgemeten aan het ritme dat hij zelf veroorzaakte met zijn vingers die over dit toetsenbord hamerde.
Zo ontstaan er dingen die herkenbaar zijn voor mensen die op dezelfde golflengte zitten.
Zo zoek je schrijvers en schilders uit die bij je passen, die aansluiten bij je eigen beleving. De woordkeus en de klankkleurkeus die iets activeren in je brein. Zo gebeurde dit dus deze morgen na het lezen van het dagboek van Pp. Daarvoor wil ik hem nogmaals danken.
hetnet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: bedankt
empirisme
1.228
Geef je reactie op deze inzending: